Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Teatro, lo tuyo es puro teatro...







Ατμόσφαιρα καμπαρέ, πιάνο, κόκκινα υφάσματα στρας, αστραφτερά μπιζού, κραγιόν, καθρεφτάκια, γόβες, καπνοί, ποτά, έντονα ζωηρά χρώματα της δισκομπάλας, χαμηλοί αισθησιακοί φωτισμοί, intermezzo musicale από ταινίες του Almadovar και στο κέντρο της σκηνής ένα ψυγείο που αναγράφει με σπρέι …«Fuck you». Εύστοχη η επιλογή της Esther Andre Gonzalez να μεταφέρει τη δράση σ’ ένα τέτοιο χώρο όπου διεξάγεται ένα παιχνίδι ατέρμονων μεταμφιέσεων και εναλλαγών ρόλων. Δύσκολα καταφέρνει να μεταφέρει κανείς στο χαρτί τις απίστευτες και παράλογες καταστάσεις που βιώνουν οι παγιδευμένοι ήρωες στον κλειστοφοβικό, αδιέξοδο, underground μικρόκοσμο του Copi. Σκληρό, αλλοπρόσαλλο, απρόβλεπτο κείμενο που καταργεί τις σκηνικές συμβάσεις και δεν ακολουθεί λογική αλληλουχία στην εξέλιξη της δράσης καθώς ανά λεπτό τα δεδομένα αναιρούνται, ανατρέπονται ή αλλάζουν ύφος. Στοιχεία υπέρμετρα, αντιθετικά και ακραία. Παραληρηματικός λόγος, αδιανόητα κυνικό και αλαζονικό χιούμορ, ονειρική φαντασίωση, «αντι-ποίηση», μια τραγωδία μεταμφιεσμένη σε βωντβίλ.
Την ημέρα των πεντηκοστών γενεθλίων του, ο/η Α. δέχεται ως δώρο από τη μητέρα του ένα ψυγείο. Τραβεστί, πρώην πετυχημένο μανεκέν, έχει κλειστεί στο σπίτι και συγγράφει τ’ απομνημονεύματα του! Βιάζεται από το σοφέρ και σύζυγο της θυρωρού του, συνομιλεί με το Χιούγκ που θέλει ν’ ανοίξει γκέι μπουτίκ στην Αυστραλία, λιποθυμάει από τον αιθέρα που της ρίχνει ένας άγνωστος επιχειρώντας να τη ληστέψει, διαπραγματεύεται με τον εκδότη της στο τηλέφωνο τους όρους για να βγει το βιβλίο της, ένας σκύλος διακόπτει την επικοινωνία, η υπηρέτρια Γολιάθα ξεφωνίζει κάνοντας μάθημα σολφέζ και κάνει θρύψαλα τις πανάκριβες πορσελάνες όταν απολύεται από την κυρία της. Στη συνέχεια, η Α. δέχεται την επίσκεψη της εκκεντρικής ψυχιάτρου Φρόιντ, ενώ λίγο αργότερα καταφθάνει η μητέρα της που εκστομίζει αλήθειες που σοκάρουν, εκβιάζει χρήματα από το παιδί της για να πληρώσει τα γραμμάτια του νεαρού μαύρου ζιγκολό της και με αναίδεια απαιτεί να πάρει τη δόση της κοκαΐνης της. Το αποκορύφωμα είναι όταν η Α. ερωτεύεται έναν αρουραίο πρόσφυγα με γαλάζια μάτια που έχει εγκατασταθεί με την πολυμελής οικογένεια του στην ντουλάπα! Τα πάντα είναι δυνατόν να συμβούν στο τρομακτικό, αντι-συμβατικό, άσεμνο σύμπαν του Copi. Αντικείμενα και άνθρωποι πεθαίνουν, σκοτώνονται και ανασταίνονται.
Αξίζει να δείτε την υποκριτική ευχέρεια του Γιάννη Στεφόπουλο ν’ αλλάζει φωνές και πρόσωπα, το συγκινητικό γλυκόπικρο χιούμορ και την εκφραστικότητα του Δημήτρη Οικονομίδη και τη φωνητική δεινότητα του Γιάννη Φίλια.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Το Ψυγείο» του Copi
Από τη θεατρική ομάδα «Ακροβάτες του ονείρου»
Μετάφραση : Δημήτρης Οικονομίδης
Σκηνοθεσία : Esther Andre Gonzalez
Σκηνικά-Κοστούμια : Χρήστος Κωνσταντέλλος
Βοηθός Σκηνογράφου : Δημήτρης Πλατανάκης
Μουσική : Ορέστης Καμπερίδης
Φωτισμοί : Αλέξης Πηλός
Στους ρόλους του/της Α. και της μητέρας : Δημήτρης Οικονομίδης
Στους ρόλους της Γολιάθας, του ντέντεκτιβ και τις φωνές του εκδότη, της δοκτορέσας Φρόιντ και της μητέρας : Γιάννης Στεφόπουλος
Χορός-Τραγούδι : Γιάννης Φίλιας

ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΕΙΑ-ΑΝΩ ΧΩΡΟΣ
Τρικόρφων 3-5 και 3ης Σεπτεμβρίου 69, Πλ. Βικτώριας, τηλ. 210 82 10 991
Από 23 Οκτωβρίου έως 19 Δεκεμβρίου
Κάθε Τρίτη και Τετάρτη 21. 00

1 σχόλιο:

pavlos είπε...

παραξενος συγγραφέας!
γραφη ιδιαιτερη!
περιεργη παρασταση...
ενδιαφερον μου φανηκε και
προκλητικο