Μικρό αφιέρωμα στο συγγραφέα
Ο πολυγραφότατος Γάλλος κωμωδιογράφος Georges Léon -Jules- Marie Feydeau (1862-1921), τεχνίτης της φάρσας, κάνει την πρώτη του επιτυχία με το «Tailleur pour dames» (Ράφτης Κυριών) και συνεχίζει ακατάπαυτα έως το θάνατο του, μετά από τον οποίο ανέβηκε το τελευταίο του έργο, «Cent millions qui tombent» (Εκατό εκατομμύρια που πέφτουν). Ανάμεσα στα πιο αξιόλογα έργα του συγκαταλέγονται : «Une puce à l’oreille» (Ψύλλοι στ’ αυτιά), «L’ Hôtel du Libre Echange» (Ξενοδοχείο Παράδεισος), «Le Dindon» (Το κοροΐδο), «La Dame de Chez Maxim» (Η κυρία του Μαξίμ), «Un fil à la patte» (Κλωστή στην πατούσα), «Le Bourgeon» (Το μπουμπούκι) κ. τ. λ. Από τη μέρα που ο θίασος Renaud- Barrault ανεβάζει το «Occupe-toi d’Amélie» (Το νου σου στην Αμέλια) και η Comédie Française τον εντάσσει για πρώτη φορά στους επίσημους κόλπους της, αναγνωρίζεται σε παγκόσμια κλίμακα.
Μαζί με τον Eugène Labiche και άλλους συγγραφείς, ο Georges Feydeau ανανέωσε και προσέδωσε μια πρωτοφανή αίγλη στο vaudeville, ένα παρεξηγημένο δραματικό είδος. Ο αστικός κόσμος διακωμωδείται ανελέητα μέσα από γελοιογραφικές διόδους που επιτρέπουν τη συνύπαρξη του πνευματώδους λόγου με το γκροτέσκο σκηνικό στοιχείο : δολοπλοκίες της αφρώδους φάρσας, ζηλότυπες φινέτσες της κλειδαρότρυπας, των παράνομων ξενοδοχείων και των λαμπερών σαλονιών. Παρ’ όλο που τα έργα του φαίνονται να γράφτηκαν σαν εμπορική ψυχαγωγία, επιδεικνύουν μια έντονη ηθική αίσθηση και κρίνουν τη φρίκη της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Εκτίθεται η υποκρισία μιας υπεροπτικής εποχής καθώς ο Feydeau απογυμνώνει τους άνδρες και τις γυναίκες αποκαλύπτοντας τις βασικές ορμές τους. Το στοιχείο της υπερβολής, ο οργιώδης πυρετός των λέξεων, οι γρήγοροι ρυθμοί, οι διαρκείς ανατροπές, οι απίστευτες συμπτώσεις, οι μηχανορραφίες και οι παρεξηγήσεις είναι στοιχεία γεμάτα απεχθείς παραλληλισμούς με την πραγματική ζωή που πολλές φορές μοιάζει μ’ ένα κακό όνειρο. Ο μελαγχολικός αυτός ηθικολόγος δεν παρέλειψε πολλές φορές ν’ αναφερθεί σε θέματα αποξένωσης, αδιέξοδων επικοινωνίας, μοναξιάς και μεταφυσικής αγωνίας που διαπραγματεύθηκαν από τελείως διαφορετική οπτική οι εκπρόσωποι του θεάτρου του παραλόγου.
Η παράσταση
Στο θέατρο «Περοκέ», ο Βασίλης Τσιβιλίκας επέλεξε να σκηνοθετήσει και να πρωταγωνιστήσει σε μια αδύναμη δραματουργικά και ανάλαφρη κωμωδία του Feydeau που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1904 με τον τίτλο «La Main passe» (Από χέρι σε χέρι). Διασκεύασε πολύ ελεύθερα το κείμενο και μετέφερε τη δράση από τη γαλλική Belle Epoque στην Αθήνα του ’30 προσαρμόζοντας κατάλληλα ονόματα προσώπων και τοποθεσιών και μεταγράφοντας το γαλλικό χιούμορ στα ελληνικά δεδομένα. Ένα ατελείωτο γαϊτανάκι συζυγικών απιστιών με τυποποιημένους χαρακτήρες, προβλέψιμες καταστάσεις, σχηματική υπόθεση που στηρίζεται στην επιτυχία της ατάκας και στην αυτοσχεδιαστική ευχέρεια των ηθοποιών προκειμένου να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή. Θέαμα πλουσιοπάροχο από συχνές αλλαγές σκηνικών και ποικιλία κοστουμιών εποχής.
Ο πολυγραφότατος Γάλλος κωμωδιογράφος Georges Léon -Jules- Marie Feydeau (1862-1921), τεχνίτης της φάρσας, κάνει την πρώτη του επιτυχία με το «Tailleur pour dames» (Ράφτης Κυριών) και συνεχίζει ακατάπαυτα έως το θάνατο του, μετά από τον οποίο ανέβηκε το τελευταίο του έργο, «Cent millions qui tombent» (Εκατό εκατομμύρια που πέφτουν). Ανάμεσα στα πιο αξιόλογα έργα του συγκαταλέγονται : «Une puce à l’oreille» (Ψύλλοι στ’ αυτιά), «L’ Hôtel du Libre Echange» (Ξενοδοχείο Παράδεισος), «Le Dindon» (Το κοροΐδο), «La Dame de Chez Maxim» (Η κυρία του Μαξίμ), «Un fil à la patte» (Κλωστή στην πατούσα), «Le Bourgeon» (Το μπουμπούκι) κ. τ. λ. Από τη μέρα που ο θίασος Renaud- Barrault ανεβάζει το «Occupe-toi d’Amélie» (Το νου σου στην Αμέλια) και η Comédie Française τον εντάσσει για πρώτη φορά στους επίσημους κόλπους της, αναγνωρίζεται σε παγκόσμια κλίμακα.
Μαζί με τον Eugène Labiche και άλλους συγγραφείς, ο Georges Feydeau ανανέωσε και προσέδωσε μια πρωτοφανή αίγλη στο vaudeville, ένα παρεξηγημένο δραματικό είδος. Ο αστικός κόσμος διακωμωδείται ανελέητα μέσα από γελοιογραφικές διόδους που επιτρέπουν τη συνύπαρξη του πνευματώδους λόγου με το γκροτέσκο σκηνικό στοιχείο : δολοπλοκίες της αφρώδους φάρσας, ζηλότυπες φινέτσες της κλειδαρότρυπας, των παράνομων ξενοδοχείων και των λαμπερών σαλονιών. Παρ’ όλο που τα έργα του φαίνονται να γράφτηκαν σαν εμπορική ψυχαγωγία, επιδεικνύουν μια έντονη ηθική αίσθηση και κρίνουν τη φρίκη της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Εκτίθεται η υποκρισία μιας υπεροπτικής εποχής καθώς ο Feydeau απογυμνώνει τους άνδρες και τις γυναίκες αποκαλύπτοντας τις βασικές ορμές τους. Το στοιχείο της υπερβολής, ο οργιώδης πυρετός των λέξεων, οι γρήγοροι ρυθμοί, οι διαρκείς ανατροπές, οι απίστευτες συμπτώσεις, οι μηχανορραφίες και οι παρεξηγήσεις είναι στοιχεία γεμάτα απεχθείς παραλληλισμούς με την πραγματική ζωή που πολλές φορές μοιάζει μ’ ένα κακό όνειρο. Ο μελαγχολικός αυτός ηθικολόγος δεν παρέλειψε πολλές φορές ν’ αναφερθεί σε θέματα αποξένωσης, αδιέξοδων επικοινωνίας, μοναξιάς και μεταφυσικής αγωνίας που διαπραγματεύθηκαν από τελείως διαφορετική οπτική οι εκπρόσωποι του θεάτρου του παραλόγου.
Η παράσταση
Στο θέατρο «Περοκέ», ο Βασίλης Τσιβιλίκας επέλεξε να σκηνοθετήσει και να πρωταγωνιστήσει σε μια αδύναμη δραματουργικά και ανάλαφρη κωμωδία του Feydeau που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1904 με τον τίτλο «La Main passe» (Από χέρι σε χέρι). Διασκεύασε πολύ ελεύθερα το κείμενο και μετέφερε τη δράση από τη γαλλική Belle Epoque στην Αθήνα του ’30 προσαρμόζοντας κατάλληλα ονόματα προσώπων και τοποθεσιών και μεταγράφοντας το γαλλικό χιούμορ στα ελληνικά δεδομένα. Ένα ατελείωτο γαϊτανάκι συζυγικών απιστιών με τυποποιημένους χαρακτήρες, προβλέψιμες καταστάσεις, σχηματική υπόθεση που στηρίζεται στην επιτυχία της ατάκας και στην αυτοσχεδιαστική ευχέρεια των ηθοποιών προκειμένου να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή. Θέαμα πλουσιοπάροχο από συχνές αλλαγές σκηνικών και ποικιλία κοστουμιών εποχής.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
"Το δέκα το καλό" του Georges Feydeau ("La Main passe")
Διασκευή-Σκηνοθεσία : Βασίλης Τσιβιλίκας
Σκηνικά-Κοστούμια : Άννα Μαχαιριανάκη
Διανομή : Στέλιος Καλαθάς, Άννα Ανδριανού, Ντάνος Λυγίζος, Κοσμάς Ζαχάρωφ, Πάνος Χατζηκουτσέλης, Βασίλης Τσιβιλίκας, Γιώργος Γεωργίου, Αθηνά Μαυρομάτη, Αγγελική Λυμπεροπούλου, Δημήτρης Καϊκής, Γιώργος Σουξές και Γιώργος Γιαννόπουλος.
ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΡΟΚΕ
Οδυσσέως 2, Πλ. Καραϊσκάκη, τηλ. 210 52 400 40
Τετάρτη 19.15, Σάββατο-Κυριακή 18.15, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή 21.15
Διασκευή-Σκηνοθεσία : Βασίλης Τσιβιλίκας
Σκηνικά-Κοστούμια : Άννα Μαχαιριανάκη
Διανομή : Στέλιος Καλαθάς, Άννα Ανδριανού, Ντάνος Λυγίζος, Κοσμάς Ζαχάρωφ, Πάνος Χατζηκουτσέλης, Βασίλης Τσιβιλίκας, Γιώργος Γεωργίου, Αθηνά Μαυρομάτη, Αγγελική Λυμπεροπούλου, Δημήτρης Καϊκής, Γιώργος Σουξές και Γιώργος Γιαννόπουλος.
ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΡΟΚΕ
Οδυσσέως 2, Πλ. Καραϊσκάκη, τηλ. 210 52 400 40
Τετάρτη 19.15, Σάββατο-Κυριακή 18.15, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή 21.15
1 σχόλιο:
Θαυμάζω τον Georges Feydeau αλλά και τον Eugène Labiche. Τι να πει κανείς για αυτα τα ιερά τέρατα του
Γαλλικού θεάτρου! Ωστόσο για άλλη μια φορά κατάλαβα ότι ο Βασίλης Τσιβιλίκας παραμένει μέτριος σε ότι κι αν κάνει.
Δημοσίευση σχολίου