Η πληγή, μέσα μου

«Ένα deal είναι μια εμπορική συναλλαγή που έχει να κάνει με αξίες απαγορευμένες ή αυστηρώς ελεγχόμενες, και που συνάπτεται, σε χώρους ουδέτερους, απροσδιόριστους, και μη προβλεπόμενους γι’ αυτή τη χρήση, ανάμεσα σε προμηθευτές και επαιτούντες, με σιωπηλή συνεννόηση, συμβατικά νοήματα ή διφορούμενη συνομιλία – με τον σκοπό να παρακαμφθούν οι κίνδυνοι προδοσίας και αισχροκέρδειας τους οποίους συνεπάγεται παρόμοια επιχείρηση –, σ’ οποιαδήποτε ώρα της μέρας και της νύχτας, ανεξάρτητα απ’ τις κανονισμένες ώρες που οι εγκεκριμένοι εμπορικοί χώροι ανοίγουν, μάλλον δε στις ώρες που αυτοί κλείνουν».
Bernard-Marie Koltès, «Στη μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι»
(Μετάφραση : Δημήτρης Δημητριάδης)

Τα τελευταία χρόνια, η θεατρική ομάδα «ΝΑΜΑ», που ιδρύθηκε από τη σκηνοθέτη Ελένη Σκότη και τον αρχιτέκτονα – σκηνογράφο Γιώργο Χατζηνικολάου, έχει κατορθώσει να εκπληρώσει σε ικανοποιητικό βαθμό αρκετούς από τους υψηλούς στόχους που έθεσε από την πρώτη στιγμή της σύστασης της και να διαμορφώσει το δικό της κοινό. Σήμερα, εξακολουθεί με συνέπεια να παρουσιάζει ένα ανανεωμένο, σύγχρονο και κοινωνικό θέατρο, που με αμεσότητα στο λόγο, στην έκφραση και στη θεματολογία, όχι μόνο προβληματίζει αλλά ανοίγει γόνιμο διάλογο με τους θεατές και κυρίως με τους νέους ανθρώπους. Οι παραγωγές της έχουν παγιώσει ένα σαφές παραστασιακό ύφος – αναγνωρίσιμο πλέον – και οι υποκριτικές της προτάσεις διαρκώς εξελίσσονται και επαναπροσδιορίζονται μέσα από δημιουργικούς πειραματισμούς, προϊόν αδιάκοπης έρευνας.
Στο φουαγιέ του θεάτρου επί Κολωνώ, παρουσιάζεται η performance «Ωκεανός πολύ μπλε», εμπνευσμένη από το θεατρικό έργο του John Patrick Shanley, «Danny and the deep blue sea», σε μετάφραση Άντονυ Μπερκ και σκηνοθεσία Ελένης Σκότη.

Ο συγγραφέας και το έργο του
Γεννημένος το 1950 στο Bronx, ο John Patrick Shanley γράφει θεατρικά έργα αλλά και σενάρια για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο και έχει τιμηθεί μέχρι σήμερα με σημαντικά βραβεία για το έργο του. Ανάμεσα στα πολυάριθμα θεατρικά κείμενα ενδεικτικά αναφέρουμε : «Welcome to the moon» (1982), «The Dreamer examines his pillow» (1985), «All for charity» (1987), «Missing Marisa» (1995), «Four Dogs and a bone» (1993), «Where’s my money?» (2001) και «Sailor’s song» (2004). Το «Danny and the deep blue sea» (1983) είχε παρουσιαστεί στην Ελλάδα το 2001 στο θέατρο του Νέου Κόσμου (Κάτω Χώρος), με τον τίτλο «Ο Ντάνυ και η βαθειά γαλάζια θάλασσα» σε σκηνοθεσία Βασίλη Βαφέα και πρωταγωνιστές την Εύα Βλαχάκη και το Νίκο Ορφανό.

Bar theater performance
Με αφορμή αυτό το θεατρικό κείμενο στήθηκε μια σαραντάλεπτη παράσταση για δυο ηθοποιούς που εστιάζει δυναμικά σε καίρια σημεία. Αργά το βράδυ σ’ ένα μπαρ, λίγο πριν κατέβουν τα ρολά, ένας δυνατός διάλογος μεταξύ δυο άγνωστων ανδρών οδηγεί σε αναπόφευκτη σύγκρουση φέρνοντας στην επιφάνεια οδυνηρές μνήμες, απωθημένες σκέψεις και ανεκπλήρωτα όνειρα. Στην underground σκοτεινιά του υποφωτισμένου χώρου, ανάμεσα στους καπνούς των τσιγάρων και στη δυσοσμία του αλκοόλ, ο Ρόμπερτ και ο Ντάνι έρχονται αντιμέτωποι σ’ έναν αδυσώπητο αγώνα αλληλοεξόντωσης. Οι αντίθετοι κώδικες σκέψης, νοοτροπίας και ηθικής αλλά και οι διαφορετικές τους ανάγκες δυσχεραίνουν την επικοινωνία τους και την αποδοχή του ενός από τον άλλο.
Η διασκευή αφήνει μια αίσθηση ανολοκλήρωτου, σκέψεις και συναισθήματα μετέωρα. Η σκηνοθεσία κίνησε τους ηθοποιούς φυσικά στο χώρο καθιστώντας απόλυτα οικεία πρόσωπα και καταστάσεις. Σε απόσταση ανάσας από τους θεατές (θαμώνες του μπαρ), οι δύο χαρακτήρες επιδίδονται σ’ ένα φιλοσοφικό, ονειρικό και μεταφυσικό λεκτικό παιχνίδι που οδηγεί στο συγκινητικό φινάλε απαλύνοντας με αυτό τον τρόπο την βίαιη κατάληξη του πρώτου μέρους. Στις τελευταίες δε εικόνες εκφωνείται ένας άκρως ευχάριστα παραληρηματικός σκηνικός λόγος.
Καταλυτικής σημασίας ο σχεδιασμός των φωτισμών. Οι φωτισμοί του Βασίλη Κλωτσοτήρα υπογραμμίζουν τη σημείωση του χώρου, επισημαίνουν τις χρονικές εναλλαγές ενώ, παράλληλα, αποτυπώνουν εξελικτικά και με σαφήνεια τις συναισθηματικές αντιδράσεις των προσώπων. Ο κύριος Κλωτσοτήρας κατευθύνει ευθύβολα το φως αποκαλύπτοντας σταδιακά την αθέατη όψη των λόγων και των νοημάτων.
Ο Γιάννης Λεάκος, στο ρόλο του βίαιου και εκρηκτικού Ντάνυ, που προβάλλει ως ασπίδα προστασίας την εικόνα του σκληρού και αλύγιστου αρσενικού, αποδίδει με ακρίβεια τις αντιφατικές πτυχές του χαρακτήρα, χωρίς να τον σχηματοποιεί, αφήνοντας με λεπτούς εκφραστικούς χειρισμούς ν’ αποκαλυφθεί αθέατα η ευαισθησία ενός θρυμματισμένου ψυχικού κόσμου. Ο κύριος Λεάκος δίνει έμφαση μέσα από την ερμηνεία του στην καταπίεση και στη συναισθηματική φίμωση που υπέστη ο ήρωας προκειμένου να μην εξωτερικεύει τις πραγματικές του επιθυμίες και να μην εκφράζεται μέσα από την αλήθεια της φύσης του.
Ο Μάνος Κανναβός ερμηνεύει το Ρόμπερτ και προβάλλει με έμφαση τα χαρακτηριστικά του ήρωα που έρχονται σε αντίθεση με αυτά του Ντάνυ. Ο κύριος Κανναβός με ζωηρές εκφραστικές εναλλαγές σκιαγραφεί με ακρίβεια τις αντιδράσεις του εν λόγω προσώπου. Οι δύο ηθοποιοί κατορθώνουν να συνθέσουν ένα σκηνικό υπόβαθρο ολικής προσλήψεως των δύο χαρακτήρων, ως φορέων όλων των δορυφόρων της εν γένει πλοκής.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Ωκεανός πολύ μπλέ»
Performance βασισμένη στο «Danny and the deep blue sea» του John Patrick Shanley (μετάφραση : Άντονυ Μπερκ)
Από τη θεατρική ομάδα «ΝΑΜΑ»
Δραματουργική επεξεργασία-διασκευή-σκηνοθεσία : Ελένη Σκότη
Επιμέλεια σκηνικού χώρου : Γιώργος Χατζηνικολάου, Δάφνη Λαρούνη
Φωτισμοί : Βασίλης Κλωτσοτήρας
Επιμέλεια κοστουμιών : Μάνος Κανναβός
Βοηθός σκηνοθέτη : Δάφνη Λαρούνη
Τους ρόλους ερμηνεύουν οι ηθοποιοί : Γιάννης Λεάκος και Μάνος Κανναβός

ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ
Ναυπλίου 12 και Λένορμαν, Κολωνός, τηλ. 210 51 38 067
Τρίτη-Τέταρτη-Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 23.30, Κυριακή 22.00
Μέχρι 31 Μαΐου