Η «Λάσπη» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη κατορθώνει να θίξει πολλά θέματα μέσα από τους πυκνούς και καλογραμμένους διαλόγους. Σ’ ένα παιχνίδι μυστηρίου και ανατροπών, με ελλειπτικό τρόπο και μακριά από τις κοινοτοπίες του ρεαλισμού, ο συγγραφέας διερευνά τα λεπτά όρια που χωρίζουν την εξουσία από την υποταγή, το οικείο από το ανοίκειο, την κατοχή από την εξάρτηση, τον εαυτό από τους Άλλους. Η εμμονή με το σπίτι, οι ανασφάλειες, η ανομολόγητη ερωτική έλξη, οι φόβοι και τα κρυφά μυστικά, όλα βγαίνουν στο φως.
Μια γυναίκα επιστρέφει για να εγκατασταθεί στο χωριό που γεννήθηκε. Έκπληκτη διαπιστώνει ότι το σπίτι της έχει καταληφθεί από πενταμελή οικογένεια, με τη σιωπηλή αλλά καταλυτική συναίνεση της μικρής κοινωνίας. Ποιος έχει δίκαιο και ποιος άδικο; Η λύση θα αποκαλυφθεί μέσα από μια παράδοξη συμβίωση…
Ο Συγγραφέας και το έργο του
Ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός, λίγα χρόνια όμως αργότερα, ασχολήθηκε με τη συγγραφή μυθιστορημάτων. Συνεργάστηκε με τις εκδόσεις «Το Ροδακιό», οι οποίες κυκλοφόρησαν τα έργα «Οι τέσσερις τοίχοι», «Ο Φιλοξενούμενος», τη συλλογή διηγημάτων «Φυσικές ιστορίες» και το αφήγημα «Ύπνος», εμπνευσμένο από την ομώνυμη ζωγραφική συλλογή της Ευφροσύνης Δοξιάδη.
Το 2005 στρέφεται στη θεατρική γραφή με το έργο «Μεταμφίεση» που ερμηνεύθηκε από τη Ράνια Οικονομίδου σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάκου. Τη φετινή χρονιά, στο θέατρο «Σφενδόνη» η Άννα Κοκκίνου σκηνοθετεί και ενσαρκώνει τη Ρίκα στο μονόλογο «Λα πουπέ».
Η «Λάσπη» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε θεατρικό αναλόγιο, στις «Αναγνώσεις 2008» της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου που οργάνωσε η Σίσσυ Παπαθανασίου. Τη σκηνοθετική επιμέλεια είχε αναλάβει ο Γιώργος Παλούμπης και συμμετείχαν οι ηθοποιοί Μαρία Τσιμά, Εκάβη Ντούμα, Άγης Εμμανουήλ και Θάνος Αλεξίου.
Η παράσταση
Η σκηνοθεσία της Λιλλύς Μελεμέ σηματοδοτεί το συμπυκνωμένο λόγο του συγγραφέα ακολουθώντας τις δομές του έργου, δημιουργώντας σασπένς και αγωνία και δίνοντας έμφαση στα έντονα στιγμιότυπα ή τις απότομες εξάρσεις.
Οι κομματιασμένοι τοίχοι, η περιστρεφόμενη, διπλής όψης πόρτα και ο επάνω όροφος εξυπηρετούν τις δραματικές-πραξιακές καταστάσεις του κοινωνικού έργου και αποτελούν ενιαία υπερβατικής φύσεως δομή στην παράσταση, της οποίας αναδεικνύει την πολυδιάστατη θεματολογία ενώ σηματοδοτεί το συγκινησιακό βάρος των ηθοποιών.
Στη συμβολική χρήση των σκηνογραφικών δεδομένων της Ελένης Μανωλοπούλου συμβάλλουν και διαδραματίζουν σημαίνοντα ρόλο τόσο οι υποβλητικές νότες της μουσικής του Σταύρου Γασπαράτου, όσο και οι καίριοι φωτισμοί του Αλέκου Αναστασίου, που με δημιουργική ευελιξία εστιάζουν στις κινήσεις των ηθοποιών και στις σκηνές των συναισθηματικών μεταπτώσεων.
Στο έργο τα πρόσωπα δεν αποκαλούνται με τα μικρά τους ονόματα, ενώ στο πρόγραμμα αναφέρονται με αρχικά γράμματα της αλφαβήτου. Η Μαρία Καλλιμάνη (Θ) αποδίδει λεπτομερειακά τόσο τις ρεαλιστικές στιγμές, όσο και τις φαντασιώσεις της ιδιοκτήτριας του σπιτιού κάνοντας αισθητή τη λεπτή διαχωριστική γραμμή. Η Πηνελόπη Μαρκοπούλου (Ζ) και ο Δημήτρης Ξανθόπουλος (Φ) συνθέτουν ένα ώριμο, από υποκριτικής πλευράς, σκηνικό ζευγάρι που χειρίζεται με μέτρο τα εκφραστικά του μέσα σ’ επίμαχα σημεία της πλοκής όταν κινδυνεύει δηλαδή να λειτουργήσει συγκινησιακά απέναντι στην Θ. και στο ήθος που καταγράφει ο συγγραφέας.
Στο άρτια επιμελημένο πρόγραμμα της παράστασης, εκτός από τις πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη για το θεατρικό έργο, θα βρει κανείς πολύ ενδιαφέρον υλικό. Αξίζει να αναφερθεί το άρθρο της Κάρεν Χόρνεϋ από το σύγγραμμα «Ο ρόλος της νεύρωσης και η ανέλιξη της προσωπικότητας. Ο αγώνας για την αυτοκαταξίωση», σε μετάφραση Κίκας Δ. Χριστοφίδου.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Λάσπη» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη
Σκηνοθεσία : Λίλλυ Μελεμέ
Σκηνικά – κοστούμια : Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική : Σταύρος Γασπαράτος
Φωτισμοί : Αλέκος Αναστασίου
Τους ρόλους ερμηνεύουν : Μαρία Καλλιμάνη, Πηνελόπη Μαρκοπούλου και Δημήτρης Ξανθόπουλος
ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ – Β’ Σκηνή
Κεφαλληνίας 16, Κυψέλη, τηλ. 210 88 38 727
Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο 21.00 – Τετάρτη – Κυριακή 20.00
Μια γυναίκα επιστρέφει για να εγκατασταθεί στο χωριό που γεννήθηκε. Έκπληκτη διαπιστώνει ότι το σπίτι της έχει καταληφθεί από πενταμελή οικογένεια, με τη σιωπηλή αλλά καταλυτική συναίνεση της μικρής κοινωνίας. Ποιος έχει δίκαιο και ποιος άδικο; Η λύση θα αποκαλυφθεί μέσα από μια παράδοξη συμβίωση…
Ο Συγγραφέας και το έργο του
Ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός, λίγα χρόνια όμως αργότερα, ασχολήθηκε με τη συγγραφή μυθιστορημάτων. Συνεργάστηκε με τις εκδόσεις «Το Ροδακιό», οι οποίες κυκλοφόρησαν τα έργα «Οι τέσσερις τοίχοι», «Ο Φιλοξενούμενος», τη συλλογή διηγημάτων «Φυσικές ιστορίες» και το αφήγημα «Ύπνος», εμπνευσμένο από την ομώνυμη ζωγραφική συλλογή της Ευφροσύνης Δοξιάδη.
Το 2005 στρέφεται στη θεατρική γραφή με το έργο «Μεταμφίεση» που ερμηνεύθηκε από τη Ράνια Οικονομίδου σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάκου. Τη φετινή χρονιά, στο θέατρο «Σφενδόνη» η Άννα Κοκκίνου σκηνοθετεί και ενσαρκώνει τη Ρίκα στο μονόλογο «Λα πουπέ».
Η «Λάσπη» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε θεατρικό αναλόγιο, στις «Αναγνώσεις 2008» της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου που οργάνωσε η Σίσσυ Παπαθανασίου. Τη σκηνοθετική επιμέλεια είχε αναλάβει ο Γιώργος Παλούμπης και συμμετείχαν οι ηθοποιοί Μαρία Τσιμά, Εκάβη Ντούμα, Άγης Εμμανουήλ και Θάνος Αλεξίου.
Η παράσταση
Η σκηνοθεσία της Λιλλύς Μελεμέ σηματοδοτεί το συμπυκνωμένο λόγο του συγγραφέα ακολουθώντας τις δομές του έργου, δημιουργώντας σασπένς και αγωνία και δίνοντας έμφαση στα έντονα στιγμιότυπα ή τις απότομες εξάρσεις.
Οι κομματιασμένοι τοίχοι, η περιστρεφόμενη, διπλής όψης πόρτα και ο επάνω όροφος εξυπηρετούν τις δραματικές-πραξιακές καταστάσεις του κοινωνικού έργου και αποτελούν ενιαία υπερβατικής φύσεως δομή στην παράσταση, της οποίας αναδεικνύει την πολυδιάστατη θεματολογία ενώ σηματοδοτεί το συγκινησιακό βάρος των ηθοποιών.
Στη συμβολική χρήση των σκηνογραφικών δεδομένων της Ελένης Μανωλοπούλου συμβάλλουν και διαδραματίζουν σημαίνοντα ρόλο τόσο οι υποβλητικές νότες της μουσικής του Σταύρου Γασπαράτου, όσο και οι καίριοι φωτισμοί του Αλέκου Αναστασίου, που με δημιουργική ευελιξία εστιάζουν στις κινήσεις των ηθοποιών και στις σκηνές των συναισθηματικών μεταπτώσεων.
Στο έργο τα πρόσωπα δεν αποκαλούνται με τα μικρά τους ονόματα, ενώ στο πρόγραμμα αναφέρονται με αρχικά γράμματα της αλφαβήτου. Η Μαρία Καλλιμάνη (Θ) αποδίδει λεπτομερειακά τόσο τις ρεαλιστικές στιγμές, όσο και τις φαντασιώσεις της ιδιοκτήτριας του σπιτιού κάνοντας αισθητή τη λεπτή διαχωριστική γραμμή. Η Πηνελόπη Μαρκοπούλου (Ζ) και ο Δημήτρης Ξανθόπουλος (Φ) συνθέτουν ένα ώριμο, από υποκριτικής πλευράς, σκηνικό ζευγάρι που χειρίζεται με μέτρο τα εκφραστικά του μέσα σ’ επίμαχα σημεία της πλοκής όταν κινδυνεύει δηλαδή να λειτουργήσει συγκινησιακά απέναντι στην Θ. και στο ήθος που καταγράφει ο συγγραφέας.
Στο άρτια επιμελημένο πρόγραμμα της παράστασης, εκτός από τις πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη για το θεατρικό έργο, θα βρει κανείς πολύ ενδιαφέρον υλικό. Αξίζει να αναφερθεί το άρθρο της Κάρεν Χόρνεϋ από το σύγγραμμα «Ο ρόλος της νεύρωσης και η ανέλιξη της προσωπικότητας. Ο αγώνας για την αυτοκαταξίωση», σε μετάφραση Κίκας Δ. Χριστοφίδου.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Λάσπη» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη
Σκηνοθεσία : Λίλλυ Μελεμέ
Σκηνικά – κοστούμια : Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική : Σταύρος Γασπαράτος
Φωτισμοί : Αλέκος Αναστασίου
Τους ρόλους ερμηνεύουν : Μαρία Καλλιμάνη, Πηνελόπη Μαρκοπούλου και Δημήτρης Ξανθόπουλος
ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ – Β’ Σκηνή
Κεφαλληνίας 16, Κυψέλη, τηλ. 210 88 38 727
Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο 21.00 – Τετάρτη – Κυριακή 20.00
