Η ζωντανή, εκρηκτική και πληθωρική κωμωδία καταστάσεων της Françoise Dorin, «Χαμός στην εντατική», παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Βασίλη Πλατάκη από το θέατρο «Μπροντγουαίη». Οι παραστάσεις ξεκίνησαν τον περασμένο χειμώνα, περιοδεύουν επιλεκτικά αυτό το καλοκαίρι και θα συνεχιστούν για δεύτερη χρονιά από το προσεχές φθινόπωρο.
Η Françoise Dorin, κόρη του επιθεωρησιογράφου και τραγουδοποιού René Dorin, άρχισε την καριέρα της ως ηθοποιός στο πλευρό του Michel Picolli και του Roger Hanin. Χάρη στο πολύπλευρο ταλέντο της, έγραψε κείμενα για το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, μυθιστορήματα, άρθρα, ποιήματα και στίχους τραγουδιών που έγιναν επιτυχίες όπως το «Que c’est triste Venise», «N’avoue jamais» και το «Zorba le grec» που ερμήνευσε η Dalida. Από το 1967, θεατρικά της έργα αρχίζουν ν’ ανεβαίνουν στις σκηνές του Παρισιού σημειώνοντας επιτυχία, ενώ δεν άργησαν να περάσουν τα σύνορα της Γαλλίας : «La Facture», «Le Sale Egoïste», «Le Tube», «Le Tournant», «Les Bonhommes» (με τον αξέχαστο Michel Serrault), «Si t’es beau, t’es con», «L’Autre Valse», «Le Tout pour le tout», «L’Etiquette», «L’Intoxe», «Les Cahiers tango», «Le Retour en Touraine», «L’Age en question» και το «Monsieur de St Futile». Το θέατρο της Dorin φιλοδοξούσε ν’ ανανεώσει το ύφος και τις θεματικές του μπουλβάρ και βάδισε στα χνάρια του Roussin και του Guitry.
Το 2001 ανεβαίνει στο Théâtre Saint-Georges η ανάλαφρη κωμωδία καταστάσεων «Soins Intensifs» («Χαμός στην εντατική») σε σκηνοθεσία Michel Roux και πρωταγωνίστρια τη Marthe Villalonga. Το έργο εκτυλίσσεται στη σύγχρονη εποχή, σ’ ένα δωμάτιο της εντατικής της κλινικής του Αγίου Λαζάρου. Ο γιατρός Ροζώ έχει ειδοποιήσει την κυρία Τοπέν ότι ο σύζυγός της βρίσκεται σε κώμα έπειτα από ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Έξαλλη εκείνη εισβάλλει στο θάλαμο φωνάζοντας «Αποσυνδέστε τον!» ενώ ο γιατρός την παρακινεί να μιλάει ασταμάτητα στο σύζυγό της προκειμένου να τον βοηθήσει να συνέλθει. Η κατάσταση του κρίνεται πολύ σοβαρή και τα περιθώρια ανάρρωσής του σχεδόν μηδαμινά. Η κυρία Τοπέν διστάζει να συνεργαστεί καθώς ο γάμος της, τα τελευταία είκοσι χρόνια, περνάει μεγάλη κρίση και η επικοινωνία μεταξύ τους είναι άκρως προβληματική. Στην υπόθεση θα εμπλακούν σε κωμικοτραγικές καταστάσεις μια δήθεν μουγκή και κουφή υπηρέτρια, η Μινίμ Καρατσιλέρ και η λεσβία κόρη της, η Μαρίνα, που θα περιπλέξουν περισσότερο τα πράγματα. Στη συνέχεια, μυστικά αποκαλύπτονται, δεδομένα ανατρέπονται, απάτες ξεσκεπάζονται ενώ το φινάλε φέρνει εκ νέου τα πάνω-κάτω αναιρώντας τα πάντα και αποκαθιστώντας την ορθή τάξη των πραγμάτων.
Το έργο μοιάζει υπόβαθρο προφάσεων και αφορμών, προκειμένου να στηθεί από ένα δραματικό συμβάν, ένα ολόκληρο οικοδόμημα ξεκαρδιστικών καταστάσεων που προκύπτουν από απανωτά απρόοπτα, συνεχείς ανατροπές και απρόβλεπτες εξελίξεις, με πρωταγωνιστή τον έξυπνα υπαινικτικό κωμικό λόγο που βάζει αυτή τη φορά στο στόχαστρο το αδιέξοδο της επικοινωνίας στις συζυγικές σχέσεις. Η μετάφραση του Νίκου Αθερινού, χάρη στην αμεσότητα των διαλογικών ανταλλαγών και στη διαστρωμάτωση των λεκτικών σημείων, ενεργοποίησε στο ακραιφνές «εδώ και τώρα» τις γλωσσικές αναφορές σε πρόσωπα και πράγματα της γνωστής στο κοινό κοινωνικής σκηνής. Ο λόγος εμπλουτίζεται από τα παραγλωσσικά σημεία των αυτοσχεδιαστικών εκφράσεων των ηθοποιών, των οποίων οι παρεμβολές προκαλούν άφθονο γέλιο, όταν χειρίζονται με μέτρο και ισορροπία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σκηνή όπου η κυρία Τοπέν μιμείται τις γυμναστικές κινήσεις που κάνει η Μαρίνα καθώς εφαρμόζει τη μέθοδο εγκεφαλικής διέγερσης που προτείνει κάποιος σπουδαίος καθηγητής. Η αδεξιότητα των χειρονομιών της και η ευρηματικότητα των αυτοσχεδιασμών χαρίζουν άπλετο και αβίαστο γέλιο.
Χωρίς υπερβολές και με αυτοσχεδιαστικό οίστρο, η πληθωρική Βάσια Τριφύλλη υποδύεται την απατημένη σύζυγο. Μαζί με το Βασίλη Πλατάκη στο ρόλο του γιατρού, «μάνα» στα φακελάκια, δημιουργούν ένα δίδυμο δυναμικής που κινείται σε κοινούς κωμικούς κώδικες. Η ταλαντούχα Εύα Αλεξανδρή, ως Μαρίνα, ερμηνεύει ευθύβολα τις συναισθηματικές διακυμάνσεις της ηρωίδας. Έξοχη και η Ελένη Φιλίνη, ως Μινίμ Καρατσιλέρ, ευθυγραμμίζεται με τη σκηνοθετική αντίληψη πλάθοντας ακόμα ένα κωμικό χαρακτήρα.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Χαμός στην εντατική» (Soins intensifs) της Françoise Dorin
Από το Θέατρο «Μπροντγουαίη»
Μετάφραση : Νίκος Αθερινός
Σκηνοθεσία – Φωτισμοί : Βασίλης Πλατάκης
Σκηνικά – Κοστούμια : Σάββας Πασχαλίδης
Μουσική : Σάκης Τσιλίκης
Βοηθός σκηνοθέτη : Νεκταρία Χουβαρδά
Βοηθός σκηνογράφου : Μανώλης Γιακουμάκης
Κατασκευή σκηνικού : Κώστας Σπιρούνης
Διευθυντής σκηνής : Αλέξανδρος Αφάμης
Παίζουν : Βάσια Τριφύλλη, Εύα Αλεξανδρή, Ελένη Φιλίνη και Βασίλης Πλατάκης
Η Françoise Dorin, κόρη του επιθεωρησιογράφου και τραγουδοποιού René Dorin, άρχισε την καριέρα της ως ηθοποιός στο πλευρό του Michel Picolli και του Roger Hanin. Χάρη στο πολύπλευρο ταλέντο της, έγραψε κείμενα για το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, μυθιστορήματα, άρθρα, ποιήματα και στίχους τραγουδιών που έγιναν επιτυχίες όπως το «Que c’est triste Venise», «N’avoue jamais» και το «Zorba le grec» που ερμήνευσε η Dalida. Από το 1967, θεατρικά της έργα αρχίζουν ν’ ανεβαίνουν στις σκηνές του Παρισιού σημειώνοντας επιτυχία, ενώ δεν άργησαν να περάσουν τα σύνορα της Γαλλίας : «La Facture», «Le Sale Egoïste», «Le Tube», «Le Tournant», «Les Bonhommes» (με τον αξέχαστο Michel Serrault), «Si t’es beau, t’es con», «L’Autre Valse», «Le Tout pour le tout», «L’Etiquette», «L’Intoxe», «Les Cahiers tango», «Le Retour en Touraine», «L’Age en question» και το «Monsieur de St Futile». Το θέατρο της Dorin φιλοδοξούσε ν’ ανανεώσει το ύφος και τις θεματικές του μπουλβάρ και βάδισε στα χνάρια του Roussin και του Guitry.
Το 2001 ανεβαίνει στο Théâtre Saint-Georges η ανάλαφρη κωμωδία καταστάσεων «Soins Intensifs» («Χαμός στην εντατική») σε σκηνοθεσία Michel Roux και πρωταγωνίστρια τη Marthe Villalonga. Το έργο εκτυλίσσεται στη σύγχρονη εποχή, σ’ ένα δωμάτιο της εντατικής της κλινικής του Αγίου Λαζάρου. Ο γιατρός Ροζώ έχει ειδοποιήσει την κυρία Τοπέν ότι ο σύζυγός της βρίσκεται σε κώμα έπειτα από ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Έξαλλη εκείνη εισβάλλει στο θάλαμο φωνάζοντας «Αποσυνδέστε τον!» ενώ ο γιατρός την παρακινεί να μιλάει ασταμάτητα στο σύζυγό της προκειμένου να τον βοηθήσει να συνέλθει. Η κατάσταση του κρίνεται πολύ σοβαρή και τα περιθώρια ανάρρωσής του σχεδόν μηδαμινά. Η κυρία Τοπέν διστάζει να συνεργαστεί καθώς ο γάμος της, τα τελευταία είκοσι χρόνια, περνάει μεγάλη κρίση και η επικοινωνία μεταξύ τους είναι άκρως προβληματική. Στην υπόθεση θα εμπλακούν σε κωμικοτραγικές καταστάσεις μια δήθεν μουγκή και κουφή υπηρέτρια, η Μινίμ Καρατσιλέρ και η λεσβία κόρη της, η Μαρίνα, που θα περιπλέξουν περισσότερο τα πράγματα. Στη συνέχεια, μυστικά αποκαλύπτονται, δεδομένα ανατρέπονται, απάτες ξεσκεπάζονται ενώ το φινάλε φέρνει εκ νέου τα πάνω-κάτω αναιρώντας τα πάντα και αποκαθιστώντας την ορθή τάξη των πραγμάτων.
Το έργο μοιάζει υπόβαθρο προφάσεων και αφορμών, προκειμένου να στηθεί από ένα δραματικό συμβάν, ένα ολόκληρο οικοδόμημα ξεκαρδιστικών καταστάσεων που προκύπτουν από απανωτά απρόοπτα, συνεχείς ανατροπές και απρόβλεπτες εξελίξεις, με πρωταγωνιστή τον έξυπνα υπαινικτικό κωμικό λόγο που βάζει αυτή τη φορά στο στόχαστρο το αδιέξοδο της επικοινωνίας στις συζυγικές σχέσεις. Η μετάφραση του Νίκου Αθερινού, χάρη στην αμεσότητα των διαλογικών ανταλλαγών και στη διαστρωμάτωση των λεκτικών σημείων, ενεργοποίησε στο ακραιφνές «εδώ και τώρα» τις γλωσσικές αναφορές σε πρόσωπα και πράγματα της γνωστής στο κοινό κοινωνικής σκηνής. Ο λόγος εμπλουτίζεται από τα παραγλωσσικά σημεία των αυτοσχεδιαστικών εκφράσεων των ηθοποιών, των οποίων οι παρεμβολές προκαλούν άφθονο γέλιο, όταν χειρίζονται με μέτρο και ισορροπία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σκηνή όπου η κυρία Τοπέν μιμείται τις γυμναστικές κινήσεις που κάνει η Μαρίνα καθώς εφαρμόζει τη μέθοδο εγκεφαλικής διέγερσης που προτείνει κάποιος σπουδαίος καθηγητής. Η αδεξιότητα των χειρονομιών της και η ευρηματικότητα των αυτοσχεδιασμών χαρίζουν άπλετο και αβίαστο γέλιο.
Χωρίς υπερβολές και με αυτοσχεδιαστικό οίστρο, η πληθωρική Βάσια Τριφύλλη υποδύεται την απατημένη σύζυγο. Μαζί με το Βασίλη Πλατάκη στο ρόλο του γιατρού, «μάνα» στα φακελάκια, δημιουργούν ένα δίδυμο δυναμικής που κινείται σε κοινούς κωμικούς κώδικες. Η ταλαντούχα Εύα Αλεξανδρή, ως Μαρίνα, ερμηνεύει ευθύβολα τις συναισθηματικές διακυμάνσεις της ηρωίδας. Έξοχη και η Ελένη Φιλίνη, ως Μινίμ Καρατσιλέρ, ευθυγραμμίζεται με τη σκηνοθετική αντίληψη πλάθοντας ακόμα ένα κωμικό χαρακτήρα.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Χαμός στην εντατική» (Soins intensifs) της Françoise Dorin
Από το Θέατρο «Μπροντγουαίη»
Μετάφραση : Νίκος Αθερινός
Σκηνοθεσία – Φωτισμοί : Βασίλης Πλατάκης
Σκηνικά – Κοστούμια : Σάββας Πασχαλίδης
Μουσική : Σάκης Τσιλίκης
Βοηθός σκηνοθέτη : Νεκταρία Χουβαρδά
Βοηθός σκηνογράφου : Μανώλης Γιακουμάκης
Κατασκευή σκηνικού : Κώστας Σπιρούνης
Διευθυντής σκηνής : Αλέξανδρος Αφάμης
Παίζουν : Βάσια Τριφύλλη, Εύα Αλεξανδρή, Ελένη Φιλίνη και Βασίλης Πλατάκης
1 σχόλιο:
απλοική και αφελης παρασταση
δε μου αρεσε καθολου
Δημοσίευση σχολίου