Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

Στο ρινγκ της φαυλότητας!




Μέσα στο θερμό από πυρκαγιές και εντάσεις κλίμα των εκλογών, η παράσταση του ΔΗ. ΠΕ. ΘΕ. Ρούμελης που περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα, «Ιππής» του Αριστοφάνη, καυτηριάζει με αιχμηρές αναφορές, σχόλια και έξυπνο χιούμορ την κοινωνικοπολιτική επικαιρότητα αναδεικνύοντας το διαχρονικό χαρακτήρα της αδυσώπητης, ανέλπιστης, απαισιόδοξης κωμωδίας και επισημαίνοντας το αντιεξουσιαστικό πνεύμα και τη σοφή διαλεκτική του συγγραφέα.
Οι «Ιππής» πρωτοπαρουσιάστηκαν στα Λήναια το 424 π.Χ. με τον ίδιο τον ποιητή στο ρόλο του διεφθαρμένου πολιτικού Κλέωνα. Είναι ο μόνος νεανικός ανδρικός Χορός στη γνωστή μας αριστοφανική παραγωγή και το μοναδικό δείγμα έφιππου Χορού, πράγμα που τον συνδέει άμεσα με τ’ αποκριάτικα έθιμα του Διονυσιακού Κώμου. Πρόκειται για τη μαχητικότερη σάτιρα του μεγάλου κωμωδιογράφου που στρέφει τα βέλη της ενάντια στη φιλοπόλεμη πολιτική, στο λαοπλάνο και αδίστακτο ηγέτη, στα μικροκομματικά συμφέροντα, στην κατάρα του δικομματισμού, στη δημαγωγία που τρέφει το λαϊκισμό, στην ακατάσχετη ρουσφετολογία, στις υποσχέσεις και τις κολακείες που εξαπατούν τους πολίτες αλλά και στην αφέλεια που διακρίνει συχνά την κοινή γνώμη!
Το έργο είναι ένας διαρκής αγώνας μεταξύ του φαύλου Κλέων και του φαυλότερου Λουκανικά προς εξασφάλιση της εύνοιας του προσωποποιημένου λαού, του Δήμου, ο οποίος τελικά εκμαυλίζεται από τον πονηρότερο, τον «χαρισματικό». Σε αυτή την αναμέτρηση, δηλαδή στο ποιος λέει τα περισσότερα ψέματα, τις πιο φριχτές αναίδειες, ποιος κάνει τις πιο ανόσιες επιορκίες, τις μεγαλύτερες κλεψιές και κατέχει τα περισσότερα ελαττώματα, νικητής στέφεται ο Λουκανικάς. Η νίκη αυτή προβάλλει ανυπαρξία διεξόδου, απελπισία και οργισμένο παραλογισμό και καθώς φαίνεται για να σταματήσει και να αλλάξει η πορεία του αλληλοδιασυρμού, πρέπει οι συμφορές να προχωρήσουν μέχρι εκεί που δεν έχει δρόμο παραπέρα… Σύμφωνα με τον κριτικό θεάτρου και ποιητή Γιάννη Βαρβέρη «η μονιμότητα του αριστοφανικού πορίσματος περί κατίσχυσης του πλέον λαοπλάνου στις ανά τους καιρούς πολιτικές κονίστρες καθιστά την αδυσώπητη τούτη κωμωδία αληθινά διαχρονική και ακραία μελαγχολική.(…)Το γεγονός ότι ο Αριστοφάνης χρησιμοποιεί ως θεματοφύλακες των δικών του αντιλήψεων τους ιππείς ή τριακοσιομέδιμνους, δηλαδή την αριστοκρατία των Αθηνών, αυτό είναι φυσικό. Μήπως βαθύτερα δεν πιστεύει στην αναγκαιότητα της εν δημοκρατία «πεφωτισμένης δεσποτείας» ως προς τη διοίκηση των κοινών;»
Ο Γιώργος Αρμένης έστησε με σύγχρονα μέσα μια απλή, λαϊκή και καθαρή σε προθέσεις παράσταση που κινείται σε ζωηρούς ρυθμούς και με χιούμορ που «κατεβαίνει» αβίαστα στην πλατεία. Η στρωτή μετάφραση του Κ. Χ. Μύρη φιλοξένησε διακριτικά τα επικαιρικά της προσθέματα. Στο ρόλο του Λουκανικά, έναν άξεστο και κουτοπόνηρο μικρέμπορο της κρεαταγοράς, ο Γιώργος Αρμένης πλάθει μια άκρως κωμική φιγούρα, την οποία διανθίζει με μια ισορροπημένη δόση μελαγχολίας, κυρίως μετά την παράβαση. Ο Πάνος Σκουρολιάκος υποδύεται τον Κλέωνα με τα ιδιαίτερα κωμικά εκφραστικά του μέσα.
Η δράση εκτυλίσσεται σ’ ένα πατάρι όπου η αναμέτρηση Κλέωνα-Λουκανικά παραπέμπει σε αγώνα μποξ και στη συνέχεια σε τηλεοπτικό debate. Η ενδυμασία, οι χειρονομίες και τα λογοπαίγνια των δυο πρωταγωνιστών παρωδούν πολιτικά συνθήματα των εκλογών, όπως για παράδειγμα την αφίσα του ΛΑ. Ο. Σ. Άφθονα κωμικά στιγμιότυπα εξασφάλισαν στιγμιαία μειδιάματα όπως οι μαζορέτες που ζητωκραύγαζαν τραγουδώντας (Άνδρέας Κωνσταντινίδης, Γιάννης Αδρίμης, Ευθύμης Μπαλαγιάννης και Γιάννης Πλιάκης) και η φιγούρα της Ειρήνης από τον Γιώργο Πισπινή! Ο Περικλής Καρακωνσταντόγλου ερμηνεύει επιδέξια και με κινήσεις ακρίβειας το Δήμο. Ο Κώστας Φλωκατούλας (Δημοσθένης) και ο Παντελής Παπαδόπουλος (Νικίας) διεκπεραιώνουν με άνεση τους ρόλους τους. Ο ροκ ρυθμός της μουσικής του Διονύση Τσακνή δίνει δυναμική ώθηση στην παράσταση.

«Άντε φτου κι από την αρχή
Αλλαγή στην αλλαγή
Νέος χαρισματικός σωτήρας
Άλλος διαχειριστής φωστήρας
Άλλος φαφλατάς καπάτσος
Και της αγοράς παλιάτσος»

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Ιππής» του Αριστοφάνη
Από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ρούμελης
Μετάφραση : Κ. Χ Μύρης
Σκηνοθεσία : Γιώργος Αρμένης
Σκηνικά : Λαλούλα Χρυσικοπούλου
Κοστούμια : Ελένη Δουνδουλάκη
Μουσική : Διονύσης Τσακνής
Χορογραφίες : Έλενα Γεροδήμου
Μουσική Διδασκαλία : Απόστολος Ψυχράμης
Παίζουν : Κώστας Φλωκατούλας, Παντελής Παπαδόπουλος, Γιώργος Αρμένης, Πάνος Σκουρολιάκος και Περικλής Καρακωνσταντόγλου
Χορός : Χάρης Αγγέλου, Γιάννης Αδρίμης, Στέλιος Ανδρονίκου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Στράτος Κανιαμός, Πασχάλης Καρατζάς, Ανδρέας Κωνσταντινίδης, Ευθύμιος Μπαλαγιάννης, Γιώργος Μπούγος, Θανάσης Μπριάνας, Θανάσης Πετρόπουλος, Γιώργος Πισπινής, Γιάννης Πλιάκης, Άγγελος Τριανταφύλλου και Γιώργος Χουλιάρας

13/9 Παπάγου, ώρα έναρξης 21. 00

2 σχόλια:

jimminas είπε...

Τοσο το blog οσο και η κριτικη παρουσιαζουν σημαντικο ενδιαφερον.
Θα ηθελα μοναχα να προσθεσω οτι το νουμερο με τις μαζορετες δεν ηταν και τοσο αλληλενδετο με την ολη πλοκη του εργου.

Elianna είπε...

Η σκηνογραφία και η χορογραφία αυτής της παράστασης επίσης αξίζουν να σημειώθουν...