Η επιθεώρηση είναι λαϊκό και ταυτόχρονα βαθειά πολιτικό θέατρο με μεγάλη ιστορία, ποικίλες μορφές, σχολές, αντιλήψεις, στάδια άνθησης και παρακμής, περιόδους ισχυρής απήχησης αλλά και περιθωριοποίησης. Θέατρο άμεσο, καίριο, περιεκτικό και στη μορφή και στο περιεχόμενο. Μέσα από σύντομα αλλά ευθύβολα νούμερα (που δεν πρέπει να καταντούν εύπεπτα) συγγραφείς και ηθοποιοί με όπλα το χιούμορ και την επικοινωνιακή ετοιμότητα, αντίστοιχα, καυτηριάζουν με κριτική διάθεση, ανελέητα, σαρκάζοντας και αυτοσαρκάζοντας, πρόσωπα και καταστάσεις της επικαιρότητας. Η δύναμη της σάτιρας και η γοητεία του εφήμερου δεν θ’ αφήσουν ποτέ το είδος να πεθάνει, του επιβάλουν όμως ν’ ανανεώνει τακτικά τους κώδικές του και τη γλώσσα του, να εκσυγχρονίζεται, να ευθυγραμμίζεται με τα κελεύσματα των καιρών, προκειμένου να εξελίσσεται, να προοδεύει και πέρα από το να διασκεδάζει, ν’ αφυπνίζει τις συνειδήσεις των θεατών στηλιτεύοντας άφοβα τα κακώς κείμενα.
Στο θέατρο «Αθήναιον», η επιθεώρηση των Ντίνου Σπυρόπουλου και Γιώργου Γαλίτη «Νου Δού…η Άσχημη» προσφέρει ένα πλούσιο θέαμα που χαλαρώνει, διασκεδάζει και επιχειρεί ν’ ανεβάσει τη διάθεση του θεατή διακωμωδώντας όλα τα θλιβερά γεγονότα που καθημερινά συμβαίνουν γύρω του και τον αφορούν καθώς επηρεάζουν τη ζωή του. Τα κείμενα εστιάζουν, κατά κύριο λόγο, σε όσα διαδραματίζονται στο σύγχρονο τηλεοπτικό τοπίο (που βρίθει από στοιχεία παρακμής και χυδαιότητας) ενώ διεκπεραιώνουν ράθυμα τα σχόλια τους γύρω από την κοινωνικό-πολιτική πραγματικότητα μέσα από κοινοτυπίες, επιδερμικά, χωρίς αιχμηρές αναφορές, με τάσεις ασάφειας και γενικολογίας, χωρίς στόχο, χωρίς οίστρο, χωρίς ζουμί. Τα κείμενα (με ελάχιστες εξαιρέσεις) εξαντλούνται σε άνευρα λογοπαίγνια, παρωχημένα αστεία, ξεθυμασμένα ανέκδοτα, πλατειάζουν και καταφεύγοντας σε πρόχειρες ευκολίες, υπερβολές, ακρότητες επιχειρούν να προκαλέσουν γέλιο. Ωστόσο, εύστοχες ατάκες ειπωμένες την κατάλληλη χρονική στιγμή και εμπλουτισμένες από την αυτοσχεδιαστική δεινότητα των ηθοποιών (όταν δεν ξεπερνούν το μέτρο) προκαλούν αβίαστα εκρήξεις γέλιου.
Τη σκηνοθεσία της παράστασης και τις ζωηρές χορογραφίες υπογράφει ο Φώτης Μεταξόπουλος, το επιβλητικό σκηνικό επιμελήθηκε ο Κάρολος Ρωμούσης και τους φωτισμούς ο Ηλίας Βακάκης. Οι εύστοχοι στίχοι των τραγουδιών έδεσαν με την υπέροχη μουσική του Ζακ Ιακωβίδη. Το έργο ξεκινάει με το Βασίλη Ζωνόρο στο μονόλογο «Ο Ευχάριστος». Ακολουθεί η Χριστίνα Ψάλτη με το νούμερο «Το λάθος της Ιστορίας» που αναφέρεται στο νέο διδακτικό εγχειρίδιο που προκάλεσε αντιδράσεις και γίνεται αφορμή για μια γενικότερη κριτική της κατάστασης στο χώρο της παιδείας. Έπειτα, ο Μιχάλης Μόσιος, απολαυστικός ως «Ο Ταμτάκος original», ο Πάνος Χατζικουτσέλης, έξοχος ως «Νοικοκύρης στα πρόθυρα νευρικής κρίσης», χαρίζει άφθονο γέλιο ενώ ο Κώστας Τσάκωνας, «Ο Γνωστός Άγνωστος», μιλώντας στη δημοσιογράφο του «Τελε-Ξύστη», Τίσα Βασιλάκη, διακωμωδεί πολλές πικρές αλήθειες προφέροντας τες «έξω από τα δόντια». Ο Ντίνος Σπυρόπουλος, στο νούμερο «Για τα πανηγύρια» σατιρίζει την αυθεντική λαϊκή τραγουδίστρια Έφη Θώδη («Ζωή σαν…το τυρόγαλο»). Ο Τάσος Πεζιρκιανίδης λάμπει με το κέφι του και με τη φιγούρα του παππού που πλάθει στο «Που’ σαι Θανάση;». Ο Στάθης Ψάλτης δημιουργεί ένα καινούριο χαρακτήρα, το Λεωνίδα, όχι το στρατηγό με τους τριακοσίους, αλλά αυτόν με τα τριακόσια ευρώ το χρόνο και εφιάλτες το νοίκι, τους λογαριασμούς, τα φάρμακα… Το πρώτο μέρος κλείνει μ’ ένα αισθησιακό χορευτικό, «Το τελευταίο Ταγκό», από τη Σοφία Τρανά, τον Αλέξανδρο Γιάνη και τα υπέροχα κορίτσια του μπαλέτου.
Το δεύτερο μέρος ξεκινάει μ’ ένα συγκινητικό αφιέρωμα στη Βίκυ Μοσχολιού, όπου η Σόφη Ζαννίνου με τη ζεστή φωνή της και την πληθωρική παρουσία της τραγουδά αξέχαστες επιτυχίες όπως «Τα τρένα που φύγαν», «Ξημερώματα», «Πέρα από τη θάλασσα», «Χάθηκε το φεγγάρι», «Έτσι είναι η ζωή». Στη συνέχεια, ο θίασος μιμείται τις περσόνες της τηλεοπτικής εκπομπής «Ζετέμ Ελλάς» χαρίζοντας μας ξεκαρδιστικά στιγμιότυπα με την αναπαράσταση των παρατράγουδων «Το πριόνι δεν κολώνει», «Να’ μαι, να’ μαι ο εραστής σου!», «Που είναι ο Πουτσίνι;», «Το Θέλω…το θέλω!!!» και φυσικά το θρυλικό σουξέ «Βας, βας…ο Παρασκευάς».
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Νου Δού…η Άσχημη» των Ντίνου Σπυρόπουλου – Γιώργου Γαλίτη
Από τις επιχειρήσεις θεάματος Μάρκου και Θύμιου Τάγαρη
Σκηνοθεσία – Χορογραφίες : Φώτης Μεταξόπουλος
Μουσική : Ζακ Ιακωβίδης
Σκηνικά : Κάρολος Ρωμούσης
Κατασκευή Σκηνικού : Γιάννης Βασιλόπουλος
Κατασκευή Κοστουμιών : Σύλια Δεμίρη
Φωτισμοί : Ηλίας Βακάκης
Παίζουν : Στάθης Ψάλτης, Κώστας Τσάκωνας, Σόφη Ζαννίνου, Μιχάλης Μόσιος, Πάνος Χατζηκουτσέλης, Τάσος Πεζιρκιανίδης, Βασίλης Ζωνόρος, Ντίνος Σπυρόπουλος, Χριστίνα Ψάλτη, Γιώτα Κουτσουδάκη, Τίσα Βασιλάκη
Χορεύουν : Αλέξανδρος Γιάνης, Σοφία Τρανά
Μπαλέτο : Ε. Πανομάρεβα, Χ. Λουκαδάκη, Σ. Ελευθεριάδη, Σ. Λάττα,
Σ. Σμυρνάκη, Ε. Καμαρινοπούλου
ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ
Πατησίων 55, τηλ. 210 82 14 000
Τετάρτη – Πέμπτη – Παρασκευή 21. 30, Σάββατο 19.00 (λαϊκή) 22.00,
Κυριακή 21.00
Στο θέατρο «Αθήναιον», η επιθεώρηση των Ντίνου Σπυρόπουλου και Γιώργου Γαλίτη «Νου Δού…η Άσχημη» προσφέρει ένα πλούσιο θέαμα που χαλαρώνει, διασκεδάζει και επιχειρεί ν’ ανεβάσει τη διάθεση του θεατή διακωμωδώντας όλα τα θλιβερά γεγονότα που καθημερινά συμβαίνουν γύρω του και τον αφορούν καθώς επηρεάζουν τη ζωή του. Τα κείμενα εστιάζουν, κατά κύριο λόγο, σε όσα διαδραματίζονται στο σύγχρονο τηλεοπτικό τοπίο (που βρίθει από στοιχεία παρακμής και χυδαιότητας) ενώ διεκπεραιώνουν ράθυμα τα σχόλια τους γύρω από την κοινωνικό-πολιτική πραγματικότητα μέσα από κοινοτυπίες, επιδερμικά, χωρίς αιχμηρές αναφορές, με τάσεις ασάφειας και γενικολογίας, χωρίς στόχο, χωρίς οίστρο, χωρίς ζουμί. Τα κείμενα (με ελάχιστες εξαιρέσεις) εξαντλούνται σε άνευρα λογοπαίγνια, παρωχημένα αστεία, ξεθυμασμένα ανέκδοτα, πλατειάζουν και καταφεύγοντας σε πρόχειρες ευκολίες, υπερβολές, ακρότητες επιχειρούν να προκαλέσουν γέλιο. Ωστόσο, εύστοχες ατάκες ειπωμένες την κατάλληλη χρονική στιγμή και εμπλουτισμένες από την αυτοσχεδιαστική δεινότητα των ηθοποιών (όταν δεν ξεπερνούν το μέτρο) προκαλούν αβίαστα εκρήξεις γέλιου.
Τη σκηνοθεσία της παράστασης και τις ζωηρές χορογραφίες υπογράφει ο Φώτης Μεταξόπουλος, το επιβλητικό σκηνικό επιμελήθηκε ο Κάρολος Ρωμούσης και τους φωτισμούς ο Ηλίας Βακάκης. Οι εύστοχοι στίχοι των τραγουδιών έδεσαν με την υπέροχη μουσική του Ζακ Ιακωβίδη. Το έργο ξεκινάει με το Βασίλη Ζωνόρο στο μονόλογο «Ο Ευχάριστος». Ακολουθεί η Χριστίνα Ψάλτη με το νούμερο «Το λάθος της Ιστορίας» που αναφέρεται στο νέο διδακτικό εγχειρίδιο που προκάλεσε αντιδράσεις και γίνεται αφορμή για μια γενικότερη κριτική της κατάστασης στο χώρο της παιδείας. Έπειτα, ο Μιχάλης Μόσιος, απολαυστικός ως «Ο Ταμτάκος original», ο Πάνος Χατζικουτσέλης, έξοχος ως «Νοικοκύρης στα πρόθυρα νευρικής κρίσης», χαρίζει άφθονο γέλιο ενώ ο Κώστας Τσάκωνας, «Ο Γνωστός Άγνωστος», μιλώντας στη δημοσιογράφο του «Τελε-Ξύστη», Τίσα Βασιλάκη, διακωμωδεί πολλές πικρές αλήθειες προφέροντας τες «έξω από τα δόντια». Ο Ντίνος Σπυρόπουλος, στο νούμερο «Για τα πανηγύρια» σατιρίζει την αυθεντική λαϊκή τραγουδίστρια Έφη Θώδη («Ζωή σαν…το τυρόγαλο»). Ο Τάσος Πεζιρκιανίδης λάμπει με το κέφι του και με τη φιγούρα του παππού που πλάθει στο «Που’ σαι Θανάση;». Ο Στάθης Ψάλτης δημιουργεί ένα καινούριο χαρακτήρα, το Λεωνίδα, όχι το στρατηγό με τους τριακοσίους, αλλά αυτόν με τα τριακόσια ευρώ το χρόνο και εφιάλτες το νοίκι, τους λογαριασμούς, τα φάρμακα… Το πρώτο μέρος κλείνει μ’ ένα αισθησιακό χορευτικό, «Το τελευταίο Ταγκό», από τη Σοφία Τρανά, τον Αλέξανδρο Γιάνη και τα υπέροχα κορίτσια του μπαλέτου.
Το δεύτερο μέρος ξεκινάει μ’ ένα συγκινητικό αφιέρωμα στη Βίκυ Μοσχολιού, όπου η Σόφη Ζαννίνου με τη ζεστή φωνή της και την πληθωρική παρουσία της τραγουδά αξέχαστες επιτυχίες όπως «Τα τρένα που φύγαν», «Ξημερώματα», «Πέρα από τη θάλασσα», «Χάθηκε το φεγγάρι», «Έτσι είναι η ζωή». Στη συνέχεια, ο θίασος μιμείται τις περσόνες της τηλεοπτικής εκπομπής «Ζετέμ Ελλάς» χαρίζοντας μας ξεκαρδιστικά στιγμιότυπα με την αναπαράσταση των παρατράγουδων «Το πριόνι δεν κολώνει», «Να’ μαι, να’ μαι ο εραστής σου!», «Που είναι ο Πουτσίνι;», «Το Θέλω…το θέλω!!!» και φυσικά το θρυλικό σουξέ «Βας, βας…ο Παρασκευάς».
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Νου Δού…η Άσχημη» των Ντίνου Σπυρόπουλου – Γιώργου Γαλίτη
Από τις επιχειρήσεις θεάματος Μάρκου και Θύμιου Τάγαρη
Σκηνοθεσία – Χορογραφίες : Φώτης Μεταξόπουλος
Μουσική : Ζακ Ιακωβίδης
Σκηνικά : Κάρολος Ρωμούσης
Κατασκευή Σκηνικού : Γιάννης Βασιλόπουλος
Κατασκευή Κοστουμιών : Σύλια Δεμίρη
Φωτισμοί : Ηλίας Βακάκης
Παίζουν : Στάθης Ψάλτης, Κώστας Τσάκωνας, Σόφη Ζαννίνου, Μιχάλης Μόσιος, Πάνος Χατζηκουτσέλης, Τάσος Πεζιρκιανίδης, Βασίλης Ζωνόρος, Ντίνος Σπυρόπουλος, Χριστίνα Ψάλτη, Γιώτα Κουτσουδάκη, Τίσα Βασιλάκη
Χορεύουν : Αλέξανδρος Γιάνης, Σοφία Τρανά
Μπαλέτο : Ε. Πανομάρεβα, Χ. Λουκαδάκη, Σ. Ελευθεριάδη, Σ. Λάττα,
Σ. Σμυρνάκη, Ε. Καμαρινοπούλου
ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ
Πατησίων 55, τηλ. 210 82 14 000
Τετάρτη – Πέμπτη – Παρασκευή 21. 30, Σάββατο 19.00 (λαϊκή) 22.00,
Κυριακή 21.00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου