«Τα γεράματα δεν σε
προστατεύουν από τον έρωτα.
Όμως ο έρωτας σε προστατεύει
από τα γεράματα»
Ζαν Μορώ
(από την προμετωπίδα του
θεατρικού έργου του Γιώργου Σίμωνα που
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν)
Όλες, όλοι και όλα έχουμε δικαίωμα στον
έρωτα. Και ο έρωτας δεν έχει ηλικία. Όταν οι άνθρωποι διανύουν την τρίτη
ηλικία, δείχνουν ώριμοι και έμπειροι καθώς γνωρίζουν πλέον καλά τις επιθυμίες
τους. Έχουν μάθει πια τον εαυτό τους μέσα από τα λάθη ή τα τραύματα των σχέσεων
του παρελθόντος, αναθεωρούν πιθανώς κάποιες απόψεις τους και δεν ξεχνούν πως ο
χρόνος μετράει αντίστροφα. Είναι η τελευταία τους ευκαιρία να αδράξουν τη μέρα…
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο, η
γλυκόπικρη κωμωδία του Γιώργου Σίμωνα,
«Αι Γυμνισταί-Το αντάρτικο την κατάλληλη
στιγμή», μιλάει με σαρκαστικό χιούμορ, ακομπλεξάριστη διάθεση, φρεσκάδα και
τόλμη για το ατέρμονο παιχνίδι του φλερτ και της διεκδίκησης. Ο συγγραφέας
διερευνά την αιώνια αμφιλογία ανάμεσα στα δύο φύλα, όπου οι λέξεις και οι
κινήσεις γίνονται αιχμές σε μια εναλλαγή έλξης και απώθησης, αποκαλύπτοντας τις
κοινωνικές κωδικοποιήσεις και τις συναισθηματικές αντιστάσεις που διέπουν τις
ανθρώπινες σχέσεις.
Στον δρόμο για το μπάνιο τους στη θάλασσα,
δύο ογδοντάρες φίλες, η Λουίζα και η Λεβάντα, συναντούν σε παραλία γυμνιστών
δύο μεσήλικες άνδρες, τον Ήφαιστο και τον Λορέντζο, και κλείνουν ραντεβού μαζί
τους λίγες ώρες αργότερα σε κοντινό μπιτς μπαρ. Αποκαλυπτικοί διάλογοι
εμβαθύνουν στα ενδότερα του ψυχισμού των τεσσάρων προσώπων για να φέρουν στην
επιφάνεια απωθημένα, ανασφάλειες, φόβους αλλά και φοβίες. Το ερωτικό παιχνίδι
γίνεται ένα ταξίδι ανακάλυψης του εαυτού και του άλλου αναδεικνύοντας την
αθανασία του έρωτα και την αναζήτηση της σύνδεσης σε κάθε ηλικία.
Το έργο είναι δομημένο σε τρεις Πράξεις
όπου κάθε φορά εμφανίζονται επί σκηνής μόνο δύο πρόσωπα. Στην Πρώτη Πράξη η
Λουίζα και η Λεβάντα μιλούν για τη συνάντηση και σχεδιάζουν τις κινήσεις τους
για το ραντεβού. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Ήφαιστο και τον Λορέντζο στη Δεύτερη
Πράξη ενώ η Τρίτη, που χωρίζεται σε δύο Σκηνές, είναι αφιερωμένη στο πώς
εκτυλίσσεται το ραντεβού ανά ζευγάρια: Λορέντζο-Λεβάντα, Λουίζα-Ήφαιστος.
Οι τέσσερις ρόλοι ενσαρκώνονται από δύο
άνδρες ηθοποιούς. Ο Γιώργος Τζαβάρας
(Λεβάντα/Ήφαιστος) και ο Γιώργος Σίμωνας
(Λουίζα/Λορέντζο) δημιουργούν ένα δίδυμο υψηλής υποκριτικής δεξιοτεχνίας που
απογειώνει τη θεατρικότητα και το παιχνίδι της σκηνικής μεταμφίεσης. Οι δύο
ηθοποιοί επιτυγχάνουν να αναδείξουν την ουσία του έργου: ότι ο έρωτας και η μοναξιά
είναι πανανθρώπινα, κοινά βιώματα, ανεξαρτήτως ηλικίας ή ταυτότητας. Η χημεία
τους επί σκηνής είναι εκρηκτική!
Η Τώνια
Ράλλη υπογράφει μια εύρυθμη σκηνοθεσία καταφέρνοντας να εμβαθύνει στην
κοινή ανθρώπινη φύση πέρα από το φύλο, ισορροπώντας ανάμεσα στον κωμικό
χαρακτήρα του γκροτέσκο και τη συγκίνηση που προκαλεί η υπαρξιακή απογύμνωση.
Τα σκηνικά του Γιώργου Σίμωνα
μεταφέρουν τη θαλασσινή αύρα και την αισθητική ενός παραθεριστικού μπαρ.
Ατμοσφαιρικοί οι φωτισμοί του Γιώργου
Βλαχονικολού δίνουν έμφαση τόσο στις εναλλαγές της ώρας όσο και τις
ψυχολογικές διακυμάνσεις των προσώπων.
Στο κείμενο και στην παράσταση υπάρχει και
πέμπτος ρόλος. «Καθρέφτης» των θεατών επί σκηνής, η σιωπηλή παρουσία της
σερβιτόρας, που την υποδύεται η Ματίνα Περγιουδάκη,
κατέχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Η ηθοποιός – που τραγουδά αισθαντικά τα
ιντερλούδια του Γιαν Βαν Αγγελόπουλου
σκαρφαλώνοντας ακόμη και στις κερκίδες των θεατών – «μιλάει» μέσα από μια
δουλεμένη σωματική έκφραση και λειτουργεί ως εξωτερικός παρατηρητής και
καταλύτης της δράσης. Είναι η εκκεντρική φιγούρα που συνδέει τα «στρατόπεδα»
γυναικών-ανδρών με βλέμμα που άλλοτε σχολιάζει περιπαικτικά και άλλοτε συμπονά
τις ματαιώσεις των προσώπων. Είναι ένα σώμα-σήμα που προσδίδει μια
υπερρεαλιστική πινελιά θυμίζοντας πως η ζωή συνεχίζεται αδιάκοπα πίσω από το
προσκήνιο των ανθρώπινων παθών…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου