Το «ου μοιχεύσεις» ασφαλώς είναι τίμια ρήσις,
Μα μοιάζει αναπόφευκτο να το καταπατήσεις.
Με δέος προς την Εντολή γενιές ανατραφήκαν,
Μα λίγοι αντιστάθηκαν και δεν το εγευτήκαν.
Κι αφού άγιος δε γίνεσαι προτού να αμαρτήσεις,
Να ‘χεις σου μένει τσαγανό να το ομολογήσεις!...
Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου υλοποιήθηκε ένα πρωτοποριακό εγχείρημα : η θεατρική εκδοχή των δέκα εντολών της Παλαιάς Διαθήκης. Δέκα διαφορετικής γενιάς και ύφους σκηνοθέτες κλήθηκαν να προβληματιστούν και να ενεργοποιηθούν δημιουργικά απέναντι σ’ αυτή την πρόκληση, έχοντας πλήρη ελευθερία όσον αφορά στην επιλογή της δραματουργικής πρώτης ύλης. Κάθε σκηνοθέτης αναλαμβάνει να μετουσιώσει σε θέατρο οποιοδήποτε υλικό προκρίνει ως κατάλληλο χωρίς όμως να καταφύγει σε έτοιμο προϋπάρχον θεατρικό έργο. Οι εντολές παρουσιάστηκαν ανά δυο σε πέντε διαφορετικές χρονικές περιόδους.
Στην Ε’ και τελευταία περίοδο, παρουσιάζονται οι εντολές «Ου μοιχεύσεις» και «Ου κλέψεις». Την πρώτη εντολή που διαπραγματεύεται τη μοιχεία σκηνοθετεί η Μάνια Παπαδημητρίου. Στην παράσταση, παρατίθενται αυτούσια αποσπάσματα από τη «Φιλονικία» και το «Θρίαμβο του έρωτα» του Μαριβώ καθώς και από την «Αφροδίτη με τη γούνα» του Ζάχερ-Μάζοχ. Η επεξεργασία λογοτεχνικών και θεατρικών κειμένων –Τσέχοφ, Κούντερα, Μπαλζάκ, Φουριέ, Μπρυκνέρ, Σαίξπηρ- κατά τη διάρκεια των προβών οδήγησαν σε ένα δρώμενο που θίγει όχι μόνο το ζήτημα της απιστίας αλλά απλώνεται στην ευρύτερη αναζήτηση του ανθρώπου για ένα και μοναδικό σύντροφο. Η ερωτική, ωστόσο, επιθυμία λειτουργεί ανεξάρτητα από τις διαθέσεις μας και τις αλλάζει. Η υποκρισία στις σχέσεις των δύο φύλων, η φθορά της καθημερινότητας και η ρουτίνα της μονογαμίας παρουσιάζονται μέσα από παιγνιώδεις και χιουμοριστικές στιχομυθίες που εκτοξεύουν οι αυτοσχέδιοι ανολοκλήρωτοι χαρακτήρες. Ένα σχόλιο πάνω στα προβλήματα της έγγαμης συμβίωσης και μια έμμεση αναφορά στην απελευθέρωση της σεξουαλικότητας. Καίρια και με καυστική διάθεση η σκηνή που παραπέμπει σε πάνελ μεσημεριανής εκπομπής! Τη σκηνική επιφάνεια καλύπτει ένα πελώριο, στρογγυλό, μεταξωτό, λευκό πανί που ανασηκώνεται με μηχανισμό. Σ’ αυτό κινούνται με επιδέξιες χορευτικές κινήσεις οι έξι ερμηνευτές αλλάζοντας τόπο δράσης, καταστάσεις και ρόλους.
Σύνθετη και με πολλές αναφορές η αναπαράσταση της εντολής «Ου κλέψεις» που σκηνοθέτησε ο Θοδωρής Αμπαζής. Η εντολή επικεντρώνεται, όχι στην πράξη, στο ρήμα «κλέβω», αλλά στο αντικείμενο. Το κείμενο της παράστασης διαμορφώθηκε από το υλικό που προέκυψε κατά τη διάρκεια των αυτοσχεδιασμών στις πρόβες και με τη συμβολή όλων των μελών της ομάδας. Κλίμα από Άγρια Δύση, κώδικες τιμής καουμπόηδων, στοιχεία από γούεστερν και πρόσωπα που μας θυμίζουν ήρωες κόμικς όπως ο Λούκυ-Λουκ, οι αδελφοί Ντάλτον, ο Ρομπέν των Δασών! Στον ευφάνταστο μικρόκοσμο του σκηνοθέτη κατοικούν διφορούμενες μορφές ληστών που έκλεβαν από τους πλούσιους για να δίνουν στους φτωχούς. Μέσα από χαρακτηριστικά στιγμιότυπα και επεισοδιακές καταστάσεις, οι εν λόγω χαρακτήρες δημιουργούν στον θεατή απορίες προβάλλοντας ηθικά διλήμματα. Το φορτωμένο σκηνικό της Ολυμπίας Σιδερίδου αποτελείται από αντικείμενα όπως δέρμα ζώου, μια κουνιστή καρέκλα, πρόσοψη ταμείου τράπεζας, πουγκιά με χρυσό, χρηματοκιβώτια και όπλα. Ο σκηνικός χώρος μαζί με τους εύστοχους φωτισμούς του Σάκη Μπιρμπίλη, τις μουσικές συνθέσεις του Θοδωρή Αμπαζή που παραπέμπουν σε σαλούν και τα ειδικά για την κάθε περίσταση σχεδιασμένα κοστούμια της κυρίας Σιδερίδου ευθυγραμμίζονται με τη σκηνοθετική αντίληψη. Λειτουργικός πειραματισμός, μια ιδιαίτερη οπτική σύλληψη ικανοποιητικά εκτελεσμένη, ένα χιούμορ που ξαφνιάζει. Ζωηρές ερμηνείες από νέους και ταλαντούχους ηθοποιούς και ένα έξυπνο διαδραστικό παιχνίδι για φινάλε.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Οι Δέκα Εντολές
«Ου μοιχεύσεις»
Δραματουργική σύνθεση : Μάνια Παπαδημητρίου – Νάνσυ Τρικκαλίτη
Σκηνοθεσία : Μάνια Παπαδημητρίου
Σκηνικά – Κοστούμια : Ολυμπία Σιδερίδου
Μουσική επιμέλεια : Τάσος Αντωνίου
Επιμέλεια κίνησης – Χορογραφίες : Γιάννης Γιαπλές
Φωτισμοί : Σάκης Μπιρμπίλης
Παίζουν : Ηλίας Κουνέλας, Πάρις Λύκος, Λαμπρινή Αγγελίδου, Λένα Παπαληγούρα, Λευτέρης Ζαμπετάκης και Παναγιώτης Λάρκου
«Ου κλέψεις»
Δραματολόγος : Έλσα Ανδριανού
Σκηνοθεσία – Μουσική σύνθεση : Θοδωρής Αμπαζής
Βοηθός σκηνοθέτη : Ελένη Μποζά
Επιμέλεια κίνησης : Σεσίλ Μικρούτσικου
Βοηθός σκηνογράφου : Ανδρέας Παρασκευόπουλος
Παίζουν : Λευτέρης Ζαμπετάκης, Σοφιάννα Θεοφάνους, Παναγιώτης Λάρκου, Μαρία Παρασύρη, Ναταλία Στυλιανού και Σωτήρης Τσακομίδης
ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ – Μικρή Σκηνή
Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, τηλ. 210 52 31 131
Μα μοιάζει αναπόφευκτο να το καταπατήσεις.
Με δέος προς την Εντολή γενιές ανατραφήκαν,
Μα λίγοι αντιστάθηκαν και δεν το εγευτήκαν.
Κι αφού άγιος δε γίνεσαι προτού να αμαρτήσεις,
Να ‘χεις σου μένει τσαγανό να το ομολογήσεις!...
Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου υλοποιήθηκε ένα πρωτοποριακό εγχείρημα : η θεατρική εκδοχή των δέκα εντολών της Παλαιάς Διαθήκης. Δέκα διαφορετικής γενιάς και ύφους σκηνοθέτες κλήθηκαν να προβληματιστούν και να ενεργοποιηθούν δημιουργικά απέναντι σ’ αυτή την πρόκληση, έχοντας πλήρη ελευθερία όσον αφορά στην επιλογή της δραματουργικής πρώτης ύλης. Κάθε σκηνοθέτης αναλαμβάνει να μετουσιώσει σε θέατρο οποιοδήποτε υλικό προκρίνει ως κατάλληλο χωρίς όμως να καταφύγει σε έτοιμο προϋπάρχον θεατρικό έργο. Οι εντολές παρουσιάστηκαν ανά δυο σε πέντε διαφορετικές χρονικές περιόδους.
Στην Ε’ και τελευταία περίοδο, παρουσιάζονται οι εντολές «Ου μοιχεύσεις» και «Ου κλέψεις». Την πρώτη εντολή που διαπραγματεύεται τη μοιχεία σκηνοθετεί η Μάνια Παπαδημητρίου. Στην παράσταση, παρατίθενται αυτούσια αποσπάσματα από τη «Φιλονικία» και το «Θρίαμβο του έρωτα» του Μαριβώ καθώς και από την «Αφροδίτη με τη γούνα» του Ζάχερ-Μάζοχ. Η επεξεργασία λογοτεχνικών και θεατρικών κειμένων –Τσέχοφ, Κούντερα, Μπαλζάκ, Φουριέ, Μπρυκνέρ, Σαίξπηρ- κατά τη διάρκεια των προβών οδήγησαν σε ένα δρώμενο που θίγει όχι μόνο το ζήτημα της απιστίας αλλά απλώνεται στην ευρύτερη αναζήτηση του ανθρώπου για ένα και μοναδικό σύντροφο. Η ερωτική, ωστόσο, επιθυμία λειτουργεί ανεξάρτητα από τις διαθέσεις μας και τις αλλάζει. Η υποκρισία στις σχέσεις των δύο φύλων, η φθορά της καθημερινότητας και η ρουτίνα της μονογαμίας παρουσιάζονται μέσα από παιγνιώδεις και χιουμοριστικές στιχομυθίες που εκτοξεύουν οι αυτοσχέδιοι ανολοκλήρωτοι χαρακτήρες. Ένα σχόλιο πάνω στα προβλήματα της έγγαμης συμβίωσης και μια έμμεση αναφορά στην απελευθέρωση της σεξουαλικότητας. Καίρια και με καυστική διάθεση η σκηνή που παραπέμπει σε πάνελ μεσημεριανής εκπομπής! Τη σκηνική επιφάνεια καλύπτει ένα πελώριο, στρογγυλό, μεταξωτό, λευκό πανί που ανασηκώνεται με μηχανισμό. Σ’ αυτό κινούνται με επιδέξιες χορευτικές κινήσεις οι έξι ερμηνευτές αλλάζοντας τόπο δράσης, καταστάσεις και ρόλους.
Σύνθετη και με πολλές αναφορές η αναπαράσταση της εντολής «Ου κλέψεις» που σκηνοθέτησε ο Θοδωρής Αμπαζής. Η εντολή επικεντρώνεται, όχι στην πράξη, στο ρήμα «κλέβω», αλλά στο αντικείμενο. Το κείμενο της παράστασης διαμορφώθηκε από το υλικό που προέκυψε κατά τη διάρκεια των αυτοσχεδιασμών στις πρόβες και με τη συμβολή όλων των μελών της ομάδας. Κλίμα από Άγρια Δύση, κώδικες τιμής καουμπόηδων, στοιχεία από γούεστερν και πρόσωπα που μας θυμίζουν ήρωες κόμικς όπως ο Λούκυ-Λουκ, οι αδελφοί Ντάλτον, ο Ρομπέν των Δασών! Στον ευφάνταστο μικρόκοσμο του σκηνοθέτη κατοικούν διφορούμενες μορφές ληστών που έκλεβαν από τους πλούσιους για να δίνουν στους φτωχούς. Μέσα από χαρακτηριστικά στιγμιότυπα και επεισοδιακές καταστάσεις, οι εν λόγω χαρακτήρες δημιουργούν στον θεατή απορίες προβάλλοντας ηθικά διλήμματα. Το φορτωμένο σκηνικό της Ολυμπίας Σιδερίδου αποτελείται από αντικείμενα όπως δέρμα ζώου, μια κουνιστή καρέκλα, πρόσοψη ταμείου τράπεζας, πουγκιά με χρυσό, χρηματοκιβώτια και όπλα. Ο σκηνικός χώρος μαζί με τους εύστοχους φωτισμούς του Σάκη Μπιρμπίλη, τις μουσικές συνθέσεις του Θοδωρή Αμπαζή που παραπέμπουν σε σαλούν και τα ειδικά για την κάθε περίσταση σχεδιασμένα κοστούμια της κυρίας Σιδερίδου ευθυγραμμίζονται με τη σκηνοθετική αντίληψη. Λειτουργικός πειραματισμός, μια ιδιαίτερη οπτική σύλληψη ικανοποιητικά εκτελεσμένη, ένα χιούμορ που ξαφνιάζει. Ζωηρές ερμηνείες από νέους και ταλαντούχους ηθοποιούς και ένα έξυπνο διαδραστικό παιχνίδι για φινάλε.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Οι Δέκα Εντολές
«Ου μοιχεύσεις»
Δραματουργική σύνθεση : Μάνια Παπαδημητρίου – Νάνσυ Τρικκαλίτη
Σκηνοθεσία : Μάνια Παπαδημητρίου
Σκηνικά – Κοστούμια : Ολυμπία Σιδερίδου
Μουσική επιμέλεια : Τάσος Αντωνίου
Επιμέλεια κίνησης – Χορογραφίες : Γιάννης Γιαπλές
Φωτισμοί : Σάκης Μπιρμπίλης
Παίζουν : Ηλίας Κουνέλας, Πάρις Λύκος, Λαμπρινή Αγγελίδου, Λένα Παπαληγούρα, Λευτέρης Ζαμπετάκης και Παναγιώτης Λάρκου
«Ου κλέψεις»
Δραματολόγος : Έλσα Ανδριανού
Σκηνοθεσία – Μουσική σύνθεση : Θοδωρής Αμπαζής
Βοηθός σκηνοθέτη : Ελένη Μποζά
Επιμέλεια κίνησης : Σεσίλ Μικρούτσικου
Βοηθός σκηνογράφου : Ανδρέας Παρασκευόπουλος
Παίζουν : Λευτέρης Ζαμπετάκης, Σοφιάννα Θεοφάνους, Παναγιώτης Λάρκου, Μαρία Παρασύρη, Ναταλία Στυλιανού και Σωτήρης Τσακομίδης
ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ – Μικρή Σκηνή
Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, τηλ. 210 52 31 131
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου