Στα δεκαέξι χρόνια δυναμικής παρέμβασης στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας η «Καλλιτεχνική Εταιρεία Θεώρηση» που ίδρυσαν από κοινού ο Γιώργος Χατζηδάκης και η Μαίη Σεβαστοπούλου ανέβασε 24 έργα και έδωσε περισσότερες από 200 παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα με έμφαση σε κείμενα που εμπνέονται από τους μύθους, την παράδοση και την ιστορία της γενεθλίου γης.
Στον πολυμορφικό χώρο του Booze Cooperativa παρουσιάζεται το καινούργιο θεατρικό της Μαίης Σεβαστοπούλου με τίτλο «Περμαγκανάτ». Σε διάφορες σκηνές έχουν ανέβει επίσης τα έργα της «Αϊ Φεδερίκο!», «Μπάμπουσκα, δεν έχουμε ψωμί;», «Ο υιός μου, ο Κωνσταντίνος», «Κλαυσίγελος πέντε αστέρων» και «Με αφορμή…» σε σκηνοθεσία της ίδιας.
Ο τίτλος του κειμένου αναφέρεται σε ένα υγρό, το υπερμαγκανικό άλας (περμαγκανάτ) που σε παλαιότερες εποχές οι εκδιδόμενες γυναίκες χρησιμοποιούσαν για να πλυθούν μετά από την ερωτική πράξη για την πρόληψη αφροδισίων νοσημάτων.
Η δράση του έργου εξελίσσεται σε έναν οίκο ανοχής, στη δεκαετία του ’20 όπου συμβαίνουν πολλά κωμικά και παράδοξα. Παρακολουθούμε την ιστορία ενός πατέρα που ψάχνει απεγνωσμένα την πεθαμένη κόρη του και πέντε πουτάνες που φιλοδοξούν να αναβαθμίσουν την ποιότητα των υπηρεσιών τους. Στο μικρόκοσμο της συγγραφέως συναντάμε θραύσματα χαρακτήρων από τον ελληνισμό της διασποράς : Αλεξάνδρεια, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, Κιουτάχεια με όλα τα ιδιαίτερα γνωρίσματα τους. Έντονα διακρίνεται το όνειρο διαφυγής προς τη Δύση, η ξενομανία και η αναζήτηση προτύπων. Δεν είναι μια καθαρόαιμη κωμωδία αλλά μια σάτιρα, ένα σχόλιο για το μελό με σαφή αναφορά στα «Ναυάγια της ζωής» του Γερογιάννη.
Η παράσταση κινείται σε γρήγορους ρυθμούς με εναλλαγές σύντομων σκηνών και χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από την καθημερινότητα των γυναικών του πληρωμένου έρωτα. Η υπερβολή στην έκφραση, τα γκροτέσκα στοιχεία, οι υψηλοί τόνοι με φωνές, τσιρίδες, στόμφο και πολλές χειρονομίες παραπέμπουν σε ήρωες καρτούν. Πρόκειται για μια ανάλαφρη αλλά πικρή κωμωδία που προσεγγίζει επιφανειακά και επιδερμικά τους θεματικούς της άξονες χωρίς ν’ αναδεικνύει την τραγική τους διάσταση καθώς στοχεύει περισσότερο στη διασκέδαση του θεατή. Μια εμπαικτική διάθεση γύρω από τις καταστάσεις και ένα χιούμορ σκωπτικό με ελαφρές δόσεις ειρωνείας και αυτοσαρκασμού. Πίκρα, νοσταλγία, απόγνωση αλλά και ελπίδα, αισιοδοξία και αγώνας για μια καλύτερη ζωή!
Η Μαίη Σεβαστοπούλου υποδύεται την τσατσά Μαντάμ Ανιές σχηματικά και με έμφαση στα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Με το παρουσιαστικό της και τη βαθιά μπάσα φωνή της πλάθει μια κωμική φιγούρα που εξασφαλίζει άφθονο γέλιο. Ως Μαρούλα, η Φιλίτσα Βουλιώτη παίζει μ’ ένα επιτηδευμένο ύφος που εκφράζει την παιδική αφέλεια, την τσακπινιά, τη δήθεν αθωότητα και το πείσμα της ηρωίδας. Η Ζενεβιέβ της Αγγελικής Δέλλα έχει νάζι, υπεροψία, τουπέ, λεπτότητα και γαλλική φινέτσα. Η Σωτηρία Κολόζου ερμηνεύει με τσαμπουκά και δυναμισμό την νταρντάνα και αθυρόστομη Μπουρέκ που προσπαθεί συνέχεια να επιβληθεί στις άλλες. Η Χρύσα Δρακοπούλου αποτυπώνει το παράπονο, τη θλίψη αλλά και την ευαίσθητη ψυχή της Περσεφόνης που νοσταλγεί την πατρίδα της. Ο Νίκος Γιαννίκας με κέφι και ζωηράδα εμφανίζεται στο ρόλο του Κουκούλη, το παιδί για όλα τα θελήματα που προσπαθεί τρέχοντας διαρκώς πάνω-κάτω να εξυπηρετήσει με προθυμία τους πάντες. Ο Στάθης Αναστασίου, ως Σωτήρης Σαραντόπουλος, κινήθηκε μονοεπίπεδα χωρίς το απαιτούμενο νεύρο και τις ανάλογες διακυμάνσεις που θα τον οδηγούσαν στη σκιαγράφηση των πτυχώσεων ενός ολοκληρωμένου χαρακτήρα.
Το πιο δυνατό στοιχείο της παράστασης είναι οι εξαιρετικοί στίχοι των τραγουδιών και η μουσική της Σωτηρίας Κολόζου που επιφορτίζουν συγκινησιακά την ατμόσφαιρα αποτυπώνοντας τα βάσανα, τους σεβντάδες, τους καημούς αλλά και τις χαρές, την ανεμελιά και τα πειράγματα των κοριτσιών. Τα σκηνικά και τα κοστούμια που επιμελήθηκε η Λία Σταμοπούλου ευθυγραμμίζονται με το πνεύμα του κειμένου και τη σκηνοθετική αντίληψη.
«Άφησα της Πόλης το χαμάμ
Μπήκα μες το σπίτι της Μαντάμ
Μα εγώ δε μαραζώνω
Ούτε από ξεριζωμό ματώνω
Πνίγω μες τον τουρκικό μου
Τον μεγάλο τον καημό μου
Και γελάω
Και μαζί με τον καφέ μου καίω και τον αργιλέ μου
Και μεθάω»
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Περμαγκανάτ» της Μαίης Σεβαστοπούλου
Από τη θεατρική ομάδα «Θεώρηση»
Σκηνοθεσία : Μαίη Σεβαστοπούλου
Σκηνικά- Κοστούμια : Λία Σταμοπούλου
Στίχοι - Μουσική : Σωτηρία Κολόζου
Επιμέλεια προγράμματος : Σπύρος Κολιαβασίλης
Παίζουν : Στάθης Αναστασίου, Φιλίτσα Βουλιώτη, Νίκος Γιαννίκας, Αγγελική Δέλλα, Χρύσα Δρακοπούλου, Σωτηρία Κολόζου και Μαίη Σεβαστοπούλου
BOOZE COOPERATIVA
Κολοκοτρώνη 57 , τηλ. 210 32 40 944
Στον πολυμορφικό χώρο του Booze Cooperativa παρουσιάζεται το καινούργιο θεατρικό της Μαίης Σεβαστοπούλου με τίτλο «Περμαγκανάτ». Σε διάφορες σκηνές έχουν ανέβει επίσης τα έργα της «Αϊ Φεδερίκο!», «Μπάμπουσκα, δεν έχουμε ψωμί;», «Ο υιός μου, ο Κωνσταντίνος», «Κλαυσίγελος πέντε αστέρων» και «Με αφορμή…» σε σκηνοθεσία της ίδιας.
Ο τίτλος του κειμένου αναφέρεται σε ένα υγρό, το υπερμαγκανικό άλας (περμαγκανάτ) που σε παλαιότερες εποχές οι εκδιδόμενες γυναίκες χρησιμοποιούσαν για να πλυθούν μετά από την ερωτική πράξη για την πρόληψη αφροδισίων νοσημάτων.
Η δράση του έργου εξελίσσεται σε έναν οίκο ανοχής, στη δεκαετία του ’20 όπου συμβαίνουν πολλά κωμικά και παράδοξα. Παρακολουθούμε την ιστορία ενός πατέρα που ψάχνει απεγνωσμένα την πεθαμένη κόρη του και πέντε πουτάνες που φιλοδοξούν να αναβαθμίσουν την ποιότητα των υπηρεσιών τους. Στο μικρόκοσμο της συγγραφέως συναντάμε θραύσματα χαρακτήρων από τον ελληνισμό της διασποράς : Αλεξάνδρεια, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, Κιουτάχεια με όλα τα ιδιαίτερα γνωρίσματα τους. Έντονα διακρίνεται το όνειρο διαφυγής προς τη Δύση, η ξενομανία και η αναζήτηση προτύπων. Δεν είναι μια καθαρόαιμη κωμωδία αλλά μια σάτιρα, ένα σχόλιο για το μελό με σαφή αναφορά στα «Ναυάγια της ζωής» του Γερογιάννη.
Η παράσταση κινείται σε γρήγορους ρυθμούς με εναλλαγές σύντομων σκηνών και χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από την καθημερινότητα των γυναικών του πληρωμένου έρωτα. Η υπερβολή στην έκφραση, τα γκροτέσκα στοιχεία, οι υψηλοί τόνοι με φωνές, τσιρίδες, στόμφο και πολλές χειρονομίες παραπέμπουν σε ήρωες καρτούν. Πρόκειται για μια ανάλαφρη αλλά πικρή κωμωδία που προσεγγίζει επιφανειακά και επιδερμικά τους θεματικούς της άξονες χωρίς ν’ αναδεικνύει την τραγική τους διάσταση καθώς στοχεύει περισσότερο στη διασκέδαση του θεατή. Μια εμπαικτική διάθεση γύρω από τις καταστάσεις και ένα χιούμορ σκωπτικό με ελαφρές δόσεις ειρωνείας και αυτοσαρκασμού. Πίκρα, νοσταλγία, απόγνωση αλλά και ελπίδα, αισιοδοξία και αγώνας για μια καλύτερη ζωή!
Η Μαίη Σεβαστοπούλου υποδύεται την τσατσά Μαντάμ Ανιές σχηματικά και με έμφαση στα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Με το παρουσιαστικό της και τη βαθιά μπάσα φωνή της πλάθει μια κωμική φιγούρα που εξασφαλίζει άφθονο γέλιο. Ως Μαρούλα, η Φιλίτσα Βουλιώτη παίζει μ’ ένα επιτηδευμένο ύφος που εκφράζει την παιδική αφέλεια, την τσακπινιά, τη δήθεν αθωότητα και το πείσμα της ηρωίδας. Η Ζενεβιέβ της Αγγελικής Δέλλα έχει νάζι, υπεροψία, τουπέ, λεπτότητα και γαλλική φινέτσα. Η Σωτηρία Κολόζου ερμηνεύει με τσαμπουκά και δυναμισμό την νταρντάνα και αθυρόστομη Μπουρέκ που προσπαθεί συνέχεια να επιβληθεί στις άλλες. Η Χρύσα Δρακοπούλου αποτυπώνει το παράπονο, τη θλίψη αλλά και την ευαίσθητη ψυχή της Περσεφόνης που νοσταλγεί την πατρίδα της. Ο Νίκος Γιαννίκας με κέφι και ζωηράδα εμφανίζεται στο ρόλο του Κουκούλη, το παιδί για όλα τα θελήματα που προσπαθεί τρέχοντας διαρκώς πάνω-κάτω να εξυπηρετήσει με προθυμία τους πάντες. Ο Στάθης Αναστασίου, ως Σωτήρης Σαραντόπουλος, κινήθηκε μονοεπίπεδα χωρίς το απαιτούμενο νεύρο και τις ανάλογες διακυμάνσεις που θα τον οδηγούσαν στη σκιαγράφηση των πτυχώσεων ενός ολοκληρωμένου χαρακτήρα.
Το πιο δυνατό στοιχείο της παράστασης είναι οι εξαιρετικοί στίχοι των τραγουδιών και η μουσική της Σωτηρίας Κολόζου που επιφορτίζουν συγκινησιακά την ατμόσφαιρα αποτυπώνοντας τα βάσανα, τους σεβντάδες, τους καημούς αλλά και τις χαρές, την ανεμελιά και τα πειράγματα των κοριτσιών. Τα σκηνικά και τα κοστούμια που επιμελήθηκε η Λία Σταμοπούλου ευθυγραμμίζονται με το πνεύμα του κειμένου και τη σκηνοθετική αντίληψη.
«Άφησα της Πόλης το χαμάμ
Μπήκα μες το σπίτι της Μαντάμ
Μα εγώ δε μαραζώνω
Ούτε από ξεριζωμό ματώνω
Πνίγω μες τον τουρκικό μου
Τον μεγάλο τον καημό μου
Και γελάω
Και μαζί με τον καφέ μου καίω και τον αργιλέ μου
Και μεθάω»
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Περμαγκανάτ» της Μαίης Σεβαστοπούλου
Από τη θεατρική ομάδα «Θεώρηση»
Σκηνοθεσία : Μαίη Σεβαστοπούλου
Σκηνικά- Κοστούμια : Λία Σταμοπούλου
Στίχοι - Μουσική : Σωτηρία Κολόζου
Επιμέλεια προγράμματος : Σπύρος Κολιαβασίλης
Παίζουν : Στάθης Αναστασίου, Φιλίτσα Βουλιώτη, Νίκος Γιαννίκας, Αγγελική Δέλλα, Χρύσα Δρακοπούλου, Σωτηρία Κολόζου και Μαίη Σεβαστοπούλου
BOOZE COOPERATIVA
Κολοκοτρώνη 57 , τηλ. 210 32 40 944
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου